Jeu van Bun

Johannes Wijbrendus Mathias (Jeu) van Bun (Maastricht, 10 december 1918 – aldaar, 21 december 2002) was een Nederlands voetballer.

Jeu van Bun in 1951

Van Bun voetbalde negentien jaar op het hoogste niveau in de Nederlandse competitie, voornamelijk als rechtsback. Hiervan speelde hij zeventien jaar (als amateur) voor MVV. Hij maakte zes doelpunten in de Eredivisie.

In zijn periode bij MVV speelde hij in de jaren 1947, 1948 en 1949 elf interlands voor het Nederlands elftal. In 1948 nam hij als lid van het Nederlands elftal deel aan de Olympische Spelen in Londen, waar in de voorronde met 3-1 werd gewonnen van Ierland. In de eerste ronde werd met 4-3 van het gastland Groot-Brittannië verloren, waardoor Nederland voor verdere deelname was uitgeschakeld.

Jeu stopte met voetballen in het seizoen 1953-’54. Na zijn carrière als voetballer was hij actief als voetbaltrainer bij diverse Limburgse amateur clubs.

Trivia
  • Een jongere neef van Jeu van Bun, ook Jeu van Bun geheten, speelde vanaf 1956 tot 1960 in het eerste elftal van MVV in de Eredivisie en daarna voor Willem II en Sparta.[1]
  • In 2018 werd in het vakantiedorp op de Dousberg een straat vernoemd naar Jo van Bun.[1]

Zie ook
Zie de categorie Jeu van Bun van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.