zwaaien

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • zwaai·en
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘heen en weer bewegen, wuiven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1611 [1]
  • afgeleid van zwaai met het achtervoegsel -en [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
zwaaien
zwaaide
gezwaaid
zwak -d volledig

Werkwoord

zwaaien [3] [4] [5]

  1. inergatief begroeten door met de hand heen en weer te bewegen
    • De kinderen stonden al te zwaaien toen we aankwamen. 
  2. inergatief heen en weer bewogen worden, slingeren
  3. inergatief aandacht vragen door met de armen heen en weer te bewegen
    • De man stond te zwaaien om ons aan te geven dat we er niet in mochten rijden. 
  2. overgankelijk krachtig heen en weer bewegen
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. begroeten door met de hand heen en weer te bewegen   
    2. aandacht vragen door met de armen heen en weer te bewegen   
    4. krachtig heen en weer bewegen   

Zelfstandig naamwoord

zwaaien mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zwaai

Gangbaarheid
  • Het woord zwaaien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "zwaaien" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. zwaaien op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.