zekering

• Geluid:  zekering    (hulp, bestand)

• ze·ke·ring

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘metaaldraad die bij overbelasting stroom onderbreekt’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1911 [1]
• Naamwoord van handeling van zekeren met het achtervoegsel -ing.

zekering v

1. (elektronica), (elektrotechniek) een element van een stroomkring dat doorbrandt of op andere wijze een te grote stroombelasting verhindert

1. • Door de kortsluiting brandden alle zekeringen door. 

2. (sport) een mechaniek in de klimsport dat verhindert dat de klimmer bij een val ernstig letsel kan oplopen

1. • Er werd een taakstraf geëist tegen degene die de zekering had afgedaan, waardoor de klimmer om het leven kwam. 

• [1] stop, smeltveiligheid

• [1] installatieautomaat

• autozekering

• zekeringautomaat, zekeringhouder, zekeringkast, zekeringskast

• Het woord zekering staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'zekering' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.