wonder

• Geluid:  wonder    (hulp, bestand)

• won·der

• In de betekenis van ‘mirakel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]

wonder o

1. een gebeurtenis waaraan een bovennatuurlijke oorsprong toegeschreven wordt

1. • Het was echt een wonder dat hij dat ongeluk overleefd heeft. 

• godswonder, kerstwonder, rekenwonder, schaakwonder, talenwonder, wereldwonder

• mirakel

wonder

1. verwondering en verbazing veroorzakend

1. • Welkom in de wondere wereld van Windows 7. [2]

wonder

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wonderen
   

   • Ik wonder. 

2. gebiedende wijs van wonderen
   

   • Wonder! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wonderen
   

   • Wonder je? 

• Het woord wonder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wonder' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

wonder

1. wonder o.

wonder

1. overgankelijk verbazen.

1. «The gymnast wondered the crowd with her flexibility and agility.»

   De gymnast verbaasde de menigte met haar lenigheid en behendigheid.

2. onovergankelijk ~ whether/if/about: zich afvragen.

1. «I wonder whether it is possible to find an easy and effective solution.»

   I vraag me af of het mogelijk is een gemakkelijke en doeltreffende oplossing te vinden.

wonder

1. wonder o.