wonderen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • won·de·ren
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
wonderen
wonderde
gewonderd
zwak -d volledig

Werkwoord

wonderen

  1. onpersoonlijk (verouderd) tot verbazing aanzetten
    • Het wondert mij grootelijks u in deze zaak te zien mengen[1] 
Hyponiemen

Zelfstandig naamwoord

wonderen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord wonder

Gangbaarheid

  • Het woord wonderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

  1. Bonaparte en zijn tijd. Hendrik-Jan Schimmel 1870

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.