weifelmoedig

• Geluid:  weifelmoedig    (hulp, bestand)

• wei·fel·moe·dig

• Samenstellende afleiding van weifel en gemoed met het achtervoegsel -ig

weifelmoedig [1]

1. gekenmerkt door veel voorzichtig getwijfel

1. • Na de plotselinge dood van Diana in augustus 1997 moest ze onderduiken. Het volk achtte haar medeverantwoordelijk, niet in de laatste plaats vanwege haar jarenlange relatie met de weifelmoedige Charles. Die kende Camilla al van voor zijn huwelijk, maar meer dan vriendschap zat er aanvankelijk niet in. Voor de troonopvolger werd een jongere vrouw, met een blanco liefdesgeschiedenis, geschikter geacht.[2] 

1. • Er kan veel lelijks worden gezegd over de westerse - en dan vooral Europese - gedragslijn in de Oekraïense crisis: onsamenhangend, dubbelhartig, weifelmoedig. Maar dat is allemaal geen reden om van de weeromstuit Vladimir Poetin uit te roepen tot een superieure strateeg, zoals hier en daar wordt gedaan.[3] 

• aarzelend, twijfelend, onzeker, onstandvastig, besluiteloos, wankel, weifelend, wankelmoedig

• doortastend, krachtdadig

• weifelmoedigheid

• Het woord weifelmoedig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'weifelmoedig' herkend door: