verraden

• Geluid:  verraden    (hulp, bestand)

• ver·ra·den

• In de betekenis van ‘verklappen, trouweloos handelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
• afgeleid van raden met het voorvoegsel ver- [2]

verraden

1. overgankelijk ontrouw worden aan wat men heeft voorgedaan te zullen steunen

1. • Hij verried zijn vaderland en heulde met de vijand. 

2. overgankelijk een geheim prijsgeven

1. • Zijn nerveuze handelwijze verraadt dat hij zich allerminst op zijn gemak voelt. 

• aanbrengen, aangeven, in de steek laten, klikken, verklikken

• verraadster, verrader, verraderij, verraderlijk

• vervoeging van verraden: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs)

verraden

1. voltooid deelwoord van verraden

verraden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord verraad

• Het woord verraden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verraden' herkend door: