urbs

Latijn

Zelfstandig naamwoord

urbs v

  1. (grote, versterkte) stad
  1. «Urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni,
    Karthago, Italiam contra Tiberinaque longe
    ostia,[1]»
    Er was eens een oude stad, bewoond door Tyrische kolonisten, Carthago, ver gelegen tegenover Italië en ver van de monding van de Tiber.[2]
Verwante begrippen
  • urbanitas
  • urbanus
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief urbs urbēs
genitief urbis urbium
datief urbī urbibus
accusatief urbem urbēs
vocatief urbs urbēs
ablatief urbe urbibus

Verwijzingen
  1. Publius Vergilius Maro, Aeneïs, Boek I r. 12-14
  2. Diversen, vertaling van de Aeneïs, Boek I (Wikisource)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.