schrikken

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • schrik·ken
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘ontstellen’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1] [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
schrikken
/'sxrɪkə(n)/		 schrok
/'sxrɔk/		 geschrokken
/ɣə'sxrɔkə(n)/
klasse 3 volledig 1,3(?)
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
schrikken
/'sxrɪkə(n)/		 schrikte
/'sxrɪktə/		 geschrikt
/ɣə'sxrɪkt/
zwak -t volledig 2

Werkwoord

schrikken

  1. ergatief een schokkende verrassing ondergaan, schrik krijgen
    • Toen de dood gewaande man plotseling binnenkwam schrok iedereen in eerste instantie. 
  2. overgankelijk schrik geven, alarmeren
    • Ik werd uit mijn slaap geschrikt toen er een auto tegen mijn vuilnisbak aanreed. 
  2. (scheepvaart) een (achterwaartse) beweging in de lengterichting ondergaan
Opmerkingen
  • [3] In deze betekenis wordt het woord voornamelijk als naamwoord gebruikt
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
  • schrikplank
  • schrikpoeder
  • schrikreactie
  • schrikreflex
  • schrikschijter
  • schrikschoen
Vertalingen
    1. een schokkende verrassing ondergaan   
    3. scheepsbeweging   

Gangbaarheid
  • Het woord schrikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "schrikken" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. schrikken op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.