stampen

• Geluid:  stampen    (hulp, bestand)

• stam·pen

• In de betekenis van ‘stoten’ voor het eerst aangetroffen in 1225 [1] [2]

stampen

1. inergatief met kracht de voet op de grond doen belanden

1. • Hij stampte van woede. 

2. overgankelijk iets fijn maken door er een zwaar voorwerp op te laten belanden

1. • Zal ik die muisjes stampen? 

2. inergatief (luchtvaart) Met stampen wordt in de luchtvaart een beweging om de dwars-as aangeduid.
3. inergatief (scheepvaart) van een schip een knikkende beweging maken in de lengterichting van het schip

1. • De storm deed het schip stampen en slingeren. 

• aanstampen, afstampen, fijnstampen, instampen, opstampen, overstampen, uitstampen, vaststampen

stampen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stamp

• Het woord stampen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'stampen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.