rugge

Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /ˈɾʉːgə/
Woordafbreking
  • rug·ge
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord rugga
Naar frequentie > 50000
vervoeging
onbepaalde wijs rugge
tegenwoordige tijd rugger
verleden tijd rugget
rugga
voltooid
deelwoord		 rugget
rugga
onvoltooid
deelwoord		 ruggende
lijdende vorm rugges
gebiedende wijs rugg
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

rugge

  1. onovergankelijk, overgankelijk deinen, schommelen, wiebelen, wiegelen, wiegen, wippen
  1. «Båten rugget.»
    De boot deinde (op de golven).
  2. onovergankelijk, overgankelijk bewegen, verroeren
  3. onovergankelijk, overgankelijk gaan met wiegelnde gang
  1. «Han rugget oppover bakken.»
    Hij ging met wiegelnde gang op de heuvel.
Synoniemen
  • [1]: gynge
  • [1]: vogge
  • [2]: lee
  • [2]: rikke
  • [2]: rokke
  • [3]: gå med voggende gange
Typische woordcombinaties
  • [1]: sitte og rugge i stolen
op de stoel zitten en wiebelen
  • [2]: rugge en stein
een steen bewegen
  • [3]: komme ruggende
met wiegelnde gang komen
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rugge     m: ruggen
v: rugga  		   rugger     ruggene  
genitief   rugges     m: ruggens
v: ruggas  		   ruggers     ruggenes  

Zelfstandig naamwoord

rugge m / v

  1. een corpulente vrouw



Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /ˈɾʉːgə/
Woordafbreking
  • rug·ge
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord rugga
vervoeging
onbepaalde wijs rugge
rugga
tegenwoordige tijd ruggar
verleden tijd rugga
voltooid
deelwoord		 rugga
onvoltooid
deelwoord		 ruggande
lijdende vorm ruggast
gebiedende wijs rugg
rugga
rugge
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

rugge

  1. onovergankelijk, overgankelijk deinen, schommelen, wiebelen, wiegelen, wiegen, wippen
  1. «Båten rugga.»
    De boot deinde (op de golven).
  2. onovergankelijk, overgankelijk bewegen, verroeren
  3. onovergankelijk, overgankelijk gaan met wiegelnde gang
Synoniemen
  • [1]: gynge
  • [1]: rulle
  • [1]: slingre
  • [1]: vogge
  • [2]: lee
  • [2]: lee på
  • [2]: rikke
  • [2]: rokke
  • [3]: gå med voggande gange
Typische woordcombinaties
  • [1]: sitje og rugge i stolen
op de stoel zitten en wiebelen
  • [1]: rugge eit barn i søvn
een kind (op je armen) in de slaap wiegen
  • [2]: rugge ein stein
een steen bewegen
  • [3]: kome ruggande
met wiegelnde gang komen

Werkwoord

rugge

  1. gebiedende wijs van rugga
Schrijfwijzen

Werkwoord

rugge

  1. gebiedende wijs van rugge
Schrijfwijzen
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rugge     rugga     rugger     ruggene  

Zelfstandig naamwoord

rugge v

  1. een corpulente vrouw
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.