wippen

• Geluid:  wippen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɪpə(n) /; /'ʋɪpə(n)/

• wip·pen

• In de betekenis van ‘op en neer gaan’ voor het eerst aangetroffen in 1477 [1]
• van Middelnederlands wyppen [2]

wippen

1. inergatief op en neer bewegen

1. • De kinderen werden ongeduldig onder het lange betoog en begonnen te wippen en te wriemelen. 

2. inergatief (informeel) geslachtsgemeenschap hebben, paren
3. overgankelijk (informeel) door een stemming uit een functie zetten

1. • Omdat hij ruzie maakte met de voorzitter wipte de ledenvergadering hem uit het bestuur. 

• aanwippen, afwippen, binnenwippen, buitenwippen, inwippen, langswippen, omwippen, opwippen, overwippen, wegwippen

wippen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord wip

• Het woord wippen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wippen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.