wiegen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: wiegen (hulp, bestand)
IPA: /ˈwiɣə(n)/

Woordafbreking

wie·gen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘schommelen’ voor het eerst aangetroffen in 1351 [1]
van het Middelnederlands wiegen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wiegen	wiegde	gewiegd
zwak -d	volledig

Werkwoord

wiegen

overgankelijk zachtjes heen en weer bewegen, gewoonlijk om een zuigeling in slaap te brengen

- Het kindje werd zachtjes gewiegd onder het zingen van een slaapliedje.

Afgeleide begrippen

wiegelen

Vertalingen

1. zachtjes heen en weer bewegen, gewoonlijk om een zuigeling in slaap te brengen

Duits: wiegen ^(de)
Engels: rock ^(en)

Frans: bercer ^(fr)
Spaans: mecer ^(es), remecer ^(es), acunar ^(es)

Zelfstandig naamwoord

wiegen mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord wieg

Gangbaarheid

Het woord wiegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wiegen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"wiegen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Duits

Uitspraak

Geluid: wiegen (hulp, bestand)

Werkwoord

wiegen

wegen
wuiven

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

van Middelnederlands wiege "wieg"; vergelijk Duits wiegen

Werkwoord

wiegen

een kind in een wieg heen en weer bewegen

Afgeleide begrippen

wiegelen

Overerving en ontlening

Nederlands: wiegen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.