rotten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • rot·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘verrotten’ voor het eerst aangetroffen in 1287 [1]
  • Via Middelnederlands rotten van pgm: *rutēn, *rutōn. Verdere herkomst onbekend. [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
rotten
rotte
gerot
zwak -t volledig

Werkwoord

rotten

  1. ergatief, absoluut een proces van fermentatie ondergaan
    • Het heeft een tijd in de grond gezeten en heeft daarom gerot. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. een proces van fermentatie ondergaan   

Gangbaarheid
  • Het woord rotten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
rotten

rotten

  1. meervoud verleden tijd van rotten
    • Wij rotten. 
    • Jullie rotten. 
    • Zij rotten. 

Zelfstandig naamwoord

rotten mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord rot

Verwijzingen
  1. "rotten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. rotten op website: Etymologiebank.nl


Deens
Woordafbreking
  • rot·ten

Zelfstandig naamwoord

rotten, g

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rotte


Noors
Woordafbreking
  • rot·ten

Zelfstandig naamwoord

rotten, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rotte
Schrijfwijzen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.