refractie

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • re·frac·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘straalbreking’ voor het eerst aangetroffen in 1658 [1]
  • Naamwoord van handeling van refracteren met het achtervoegsel -ie
  • afgeleid van het Franse réfraction [2] [3]
enkelvoud meervoud
naamwoord refractie refracties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

refractie v

  1. (natuurkunde) breking van golven (o.a. licht) wanneer deze van het ene medium in het andere overgaan, straalbreking
  2. (natuurkunde) soortelijk brekingsvermogen of brekingsindex
Hyponiemen
  • golfrefractie, hyporefractie, superrefractie
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord refractie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
69 %van de Nederlanders;
70 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.