diffractie

Nederlands

Uitspraak

Geluid: diffractie (hulp, bestand)

Woordafbreking

dif·frac·tie

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘buiging van stralen’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
afgeleid van het Franse diffraction of daarvoor van het Latijn

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	diffractie	diffracties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

diffractie v

(natuurkunde) (optica) buiging van stralen (golven, ook materiegolven), bv. lichtstralen

Hyponiemen

elektronendiffractie, geluidsdiffractie, neutronendiffractie, poederdiffractie, röntgendiffractie

Verwante begrippen

refractie, breking

Vertalingen

1.

Frans: diffraction ^(fr) v

Spaans: difracción ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord diffractie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'diffractie' herkend door:

58 %	van de Nederlanders;
73 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"diffractie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.