recalcitrant

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • re·cal·ci·trant
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘weerspannig’ voor het eerst aangetroffen in 1830 [1]
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord recalcitrare met het voorvoegsel re-
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen recalcitrantrecalcitranterrecalcitrantst
verbogen recalcitranterecalcitrantererecalcitrantste
partitief recalcitrantsrecalcitranters-

Bijvoeglijk naamwoord

recalcitrant

  1. onwillig, tegendraads, tegenstrevend, dwars
    • De recalcitrante jongeman werd gedwongen om de taak te verrichten. 
    • Rond 01.00 uur was er veel politie aanwezig in en rondom de Marktstraat. In korte tijd werden meerdere personen aangehouden, zo is te zien op beelden die omstanders maakten. Volgens de politie was er sprake van recalcitrant gedrag, openbaar dronkenschap, belediging en werd er geduwd. [2] 
    • De vrouw had spullen gestolen uit een winkel en werd vervolgens door medewerkers op straat aangesproken. Daarop gedroeg de vrouw zich recalcitrant, omstanders hebben de vrouw vastgehouden tot de politie er was. [3] 
Vertalingen
    1. onwillig, tegendraads   

Gangbaarheid
  • Het woord recalcitrant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
94 %van de Nederlanders;
59 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "recalcitrant" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Tubantia Rutger Borgerink 03-08-18 4 aanhoudingen in centrum Enschede na Hollandse Avond
  3. Tubantia Annerieke van der Krift 04-03-18 Vrouw (22) bijt omstander uit Almelo na winkeldiefstal in Apeldoorn

Engels
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / rɪˈkælsɪtrənt /
Woordafbreking
  • re·cal·ci·trant
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord recalcitrare met het voorvoegsel re-
stellend vergrotend overtreffend
recalcitrantmore recalcitrantmost recalcitrant

Bijvoeglijk naamwoord

recalcitrant

  1. bokkig, dwars, haatdragend, koppig, Evan, onbuigzaam, ongehoorzaam, onverzettelijk, opstandig, rebellerend, recalcitrant, stijfhoofdig, stijfkoppig, stug, taai, verbeten, weerbarstig, weerspannig
Synoniemen
  • fractious
Antoniemen
  • unrecalcitrant
Afgeleide begrippen
  • recalcitrance
  • recalcitrancy
Typische woordcombinaties
  • a recalcitrant substance
een recalcitrant stof
  • recalcitrant teenagers
recalcitrante pubers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.