koppig

Nederlands

Uitspraak

Geluid: koppig (hulp, bestand)
IPA:
- (Noord-Nederland): /ˈkɔpəx/
- (Vlaanderen, Brabant): /ˈkɔpəç/

Woordafbreking

kop·pig

Woordherkomst en -opbouw

afgeleid van kop met het achtervoegsel -ig [1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	koppig	koppiger	koppigst
verbogen	koppige	koppigere	koppigste
partitief	koppigs	koppigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

koppig

vasthoudend aan eigen wil of inzicht

Synoniemen

halsstarrig
stijfhoofdig

Afgeleide begrippen

Vertalingen

1. vasthoudend aan eigen wil of inzicht

Duits: stur ^(de), dickköpfig ^(de), störrisch ^(de)
Engels: stubborn ^(en), obstinate ^(en)
Frans: têtu ^(fr) m

Pools: uparty ^(pl) m
Spaans: obstinado ^(es), testarudo ^(es), cabezudo ^(es), tozudo ^(es), terco ^(es), cabezota ^(es)
Waals: macté ^(wa) m

Gangbaarheid

Het woord koppig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'koppig' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

koppig op website: Etymologiebank.nl

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.