penningr

Oudnoords

Woordafbreking

penn·ing·r

Woordherkomst en -opbouw

Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord pecunia

m sterk-a	enkelvoud		meervoud
m sterk-a	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	penningr		penningar
genitief	pennings		penninga
datief	penningi		penningum
accusatief	penning		penninga

Zelfstandig naamwoord

penningr, m

(financieel) de kleinste munt
medaille
(veeteelt) vee
een stuk eigendom
huisbehoefte

Schrijfwijzen

[1-5]: peingr
[1-5]: pengr
[1-5]: peningr

Afgeleide begrippen

[1]: gullpenningar
[1]: penningalauss
[1]: penningaleysi
[1]: penningarikr
[1]: penningaskortr
[1]: penningasterkr
[1]: silfrpenningar

Overerving en ontlening

Deens: penge
Duits: Pfennig
Faeröers: peningur
Iers: pinginn

Nynorsk: peng
Nynorsk: penge
Oudhoogduits: Pfenning
Zweeds: pänning

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.