meten

• Geluid:  meten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmetə(n) /

• me·ten

• (erfwoord) van Middelnederlands meten, in de betekenis van ‘een maat bepalen’ voor het eerst aangetroffen in 1240; dit gaat weer terug op Oudnederlands metan dat in de 10e eeuw is aangetroffen [1][2][3][4]

meten

1. overgankelijk de waarde van een bepaalde grootheid bepalen door deze te vergelijken met een ijkwaarde

1. • Hij mat de lengte van de kamer met een meetlat. 

2. een maat hebben

1. • Hij meet wel twee meter. 

• De zwakke vorm voor de verleden tijd meette(n) komt geregeld voor, zowel in België als in Nederland, maar is geen standaardtaal.[5]

• afpassen, kalibreren, wegen, ijken

• Met passen en meten wordt de meeste tijd versleten

• Meten is weten

• Met twee maten meten

• met twee maten meten

meten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord meet

• Het woord meten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'meten' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

meten

1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van meter

meten

1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van meterse