louper

Frans
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Werkwoord

louper

  1. (spreektaal) missen, mislopen [1]
  2. (spreektaal) verknoeien, verprutsen
  1. «J’ai loupé mon permis à cause d’une mauvaise manœuvre.»
    Ik heb mijn rijbewijs niet gehaald vanwege een verkeerde verrichting. [1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 125

Limburgs
Uitspraak
  • IPA: /lɒʊpɐ/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

louper m

  1. loper (iemand die loopt)
  2. loper (schaakstuk)
Verbuiging
enkelvoud meervoud
geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind
nominatief louper-löjperke-louperer-löjperkes-
genitief loupers-löjperkes-louperer-löjperkes-
locatief louperes-loupereske-louperese-loupereskes-
datief loupere-löjperke-louperer-löjperkes-
accusatief louper-löjperke-louperer-löjperkes-
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.