levensmoeder

• Geluid:  levensmoeder    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌlevənsˈmudər/

• le·vens·moe·der

• [zelfstandig naamwoord] samenstelling van  leven zn  en  moeder zn  met het invoegsel -s-, deze tussenklank kan ook worden opgevat als de uitgang van de genitief
• [bijvoeglijk naamwoord] levensmoede met de uitgang -er

levensmoeder v

1. iets of iemand die beschouwd wordt als de oorsprong van wat voortbestaat

1. • Als Adam zegt tot Eva: ik noem u voortaan levensmoeder, wil dat zeggen: Ik zie nu in dat ge met mij op één lijn staat, maar in dienstbaarheid, in dienstbaar zijn aan het baren van het grote Kind. [1]

1. • Hij was juichend gegaan door het bloed, hij had erin gevonden de levensmoeder van zijn lust en zijn rijkdom. [2]

levensmoeder

1. (verouderd) levensmoeër, de wil sterker missend, overtreffende trap van levensmoede

1. • (…) de herfst en komende winter grauw en nevelachtig en de jongen als de gevallen Faëton gaande langs de druipende grachten met een makker, zijn Marsyas, nog rampzaliger en levensmoeder dan hij. [3]

• Het woord 'levensmoeder' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.