lede

• Geluid:  lede    (hulp, bestand)

• le·de

• [1]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

lede [2]

1. (verouderd) waterloop

• ledebraak

lede

1. verbogen vorm van de stellende trap van leed

• Iets met lede ogen aanzien

• Het woord lede staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'lede' herkend door:

• le·de

lede, g / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van led

lede, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van led

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˡleːdə/

• le·de

• (werkwoord) Afkomstig van het Oudnoorse woord leiða.
• (zelfstandig naamwoord) Afkomstig uit het Deens en van het Oudnoorse woord leiða, dat de vrouwelijke vorm van leiðr is.

lede

1. overgankelijk (een hond) leiden, (een paard) geleiden (beheersen, beheren)

1. «Han leder hunden i bånd.»

   Hij leidt de hond aan de lijn.

2. overgankelijk leiden (een bepaalde richting geven)

1. «Hun leda samtalen inn på et nytt emne.»

   Ze leidde het gesprek naar een nieuw onderwerp.

1. «Dere leda kloakken ut i sjøen.»

   Zij leidden het rioolwater eruit naar het meer.

2. overgankelijk geleiden (doorlaten)

1. «Vann leder elektrisitet.»

   Water geleidt elektriciteit.

2. overgankelijk leiden (leidinggeven)

1. «Hun leder en bedrift.»

   Ze leidt een bedrijf.

2. onovergankelijk leiden (vooropgaan of bovenaan staan, een voorsprong hebben, aan kop lopen)

1. «Ajax leder i Premier League i fotball.»

   Ajax leidt in de eredivisie van het voetbal.

• [1-2] føre

• ledelse, ledemotiv, ledende, leder, ledestjerne, ledtråd

lede m

1. een diep gevoel van onlust aan het leven

• livslede

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˡleːdə/

• le·de

• Afkomstig van het Oudnoorse woord leiða.

lede

1. overgankelijk (een hond) leiden, (een paard) geleiden (beheersen, beheren)
2. overgankelijk leiden (een bepaalde richting geven)
3. overgankelijk geleiden (doorlaten)
4. overgankelijk leiden (leidinggeven)
5. onovergankelijk leiden (vooropgaan of bovenaan staan, een voorsprong hebben, aan kop lopen)

• lee

• [1-2] føre

• ledande

• leiing, leiemotiv, leiar, leiestjerne, leietråd