keila

Oudnoords
Woordafbreking
  • kei·la

Zelfstandig naamwoord

keila v

  1. (geologie) een zeearm van geringe breedte
  2. (geologie) rotsspleet
  3. (vissen) brasem (wetenschappelijk: Abramis brama)
  4. (vogels) kip (wetenschappelijk: Gallus gallus domesticus)
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   keila                    
genitief                        
datief                        
accusatief                        
Synoniemen
Hyperoniemen
Verwante begrippen
  • [1]: kíll
  • [2]: gjǫgr
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.