immoreel

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • im·mo·reel
Woordherkomst en -opbouw
  • van het Frans immoral[1]; op te vatten als afleiding van moreel met het ontkennend voorvoegsel in-
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen immoreelimmorelerimmoreelst
verbogen immoreleimmorelereimmoreelste
partitief immoreelsimmorelers-

Bijvoeglijk naamwoord

immoreel

  1. tegen geweten, moraal, zeden of normen ingaand
    • Vier maanden daarna verliet Krotoa haar kinderen en begon een losgeslagen leven van drank en prostitutie voordat zij op 10 februari 1669 op aanklacht van immoreel openbaar gedrag in hechtenis werd genomen. [2]
Synoniemen
Antoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord immoreel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Jansen, E. "Het voortbestaan van de zeventiende-eeuwse Khoi-vrouw Krotoa in de Zuid-Afrikaanse historiografie en letterkunde" in: Indische Letteren. jrg. 18 nr. 2 (juni 2003) Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde, Alphen aan den Rijn; p. 71; geraadpleegd 2015-09-03
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.