moreel

• Geluid:  moreel    (hulp, bestand)
• IPA: /moˈrel/

• mo·reel

• In de betekenis van ‘zedelijk’ voor het eerst aangetroffen in 1889 [1]
• afgeleid van het Frans moral of van het Latijnse morus met het achtervoegsel -eel [2]

moreel o

1. de geestesgesteldheid, geestelijke weerbaarheid, moed, werkkracht of strijdlust die iemand bezit

1. • Het moreel van de troepen is hoog. 

• gemoedstoestand, stemming

moreel

1. wat het moreel betreft

1. • Het optreden van deze acteurs gaf de soldaten een morele opkikker. 

2. wat de moraal, de zeden of de normen betreft

1. • Hoewel wettelijk toegestaan is deze handelswijze is toch niet moreel te noemen. 

• [2] immoreel

• Het woord moreel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'moreel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.