forte

• Geluid:  forte    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈfɔrtə /

• for·te

• Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘bijwoord: sterk’ voor het eerst aangetroffen in 1772 [1]
• van Italiaans forte [2][3]

forte

1. (muziek) hard, met veel volume

1. • Fluisterzacht of forte - de piano geeft hem vleugels. [4]

forte o

1. (muziek) deel van een muziekstuk dat hard hoort te klinken

1. • Het was, in het eerste deel, van klank zonder uitzondering voortreffelijk in het forte (koper, hout!). [5]

2. sterke punt, waar het best gepresteerd wordt (voorafgegaan door bezittelijk voornaamwoord of zelfstandig naamwoord in bezitsvorm)

1. • Zijn voice-over maakt de film persoonlijk maar het is duidelijk niet zijn forte, zowel qua tekst („vaar met mij mee”), als qua dictie. [6]

• piano

• fortepiano

• Het woord 'forte' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'forte' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

forte

1. vrouwelijk enkelvoud van fort

forte m, v

1. sterk, krachtig
2. (taalkunde) beklemtoond

• Nederlands: forte

forte m

1. fort, versterkte locatie

forte

1. toevallig

forte

1. sterk