feit

Nederlands

Uitspraak

Geluid: feit (hulp, bestand)
IPA: /fɛi̯t/

Woordafbreking

feit

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘daad, wat werkelijk is’ voor het eerst aangetroffen in 1294 [1]
[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	feit	feiten
verkleinwoord	feitje	feitjes

Zelfstandig naamwoord

feit o

een gebeurtenis of omstandigheid die werkelijk gebeurd is

- Het is niet mijn mening, het is een feit!

- Het is een feit dat een koe schijt

Gelijkklinkende woorden

fijt

Hyponiemen

ervaringsfeit, heilsfeit, hoofdfeit, nieuwsfeit, oorlogsfeit, rechtsfeit, wapenfeit, zedenfeit

Afgeleide begrippen

feitelijk, feitenkennis, feitenmateriaal, feitenonderzoek, feitenrechter, feitenrelaas

Vertalingen

1. een gebeurtenis of omstandigheid die werkelijk gebeurd is

Duits: Tatsache ^(de) v
Engels: fact ^(en)
Frans: fait ^(fr) m
Italiaans: fatto ^(it) m

Papiamento: echo
Pools: fakt ^(pl) m
Russisch: факт ^(ru) m
Spaans: hecho ^(es) m, suceso ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord feit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'feit' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.