elektrode

Nederlands

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘geleider van elektrische stroom in elektrolyten en gassen’ voor het eerst aangetroffen in 1859 [1]
[2]

elektrode v

(scheikunde) een stuk materiaal dat alleen elektronische geleiding kent en dat dient om een stroom door een eletrolyt of een vacuüm te voeren

- De vorm en het materiaal van een elektrode zijn erg belangrijke parameters in de elektrochemie.

aardelektrode, glaselektrode, laselektrode, referentie-elektrode, waterstofelektrode, werkelektrode, zilverchloride-elektrode, zuurstofelektrode

1.

Het woord elektrode staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'elektrode' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	elektrode	elektroden elektrodes
verkleinwoord	elektrodetje	elektrodetjes