coup

Nederlands
coup Chili 1973 verorvering presidentiële paleis
Uitspraak
Woordafbreking
  • coup
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘staatsgreep’ voor het eerst aangetroffen in 1961 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord coup coups
verkleinwoord coupje coupjes

Zelfstandig naamwoord

coup m

  1. (politiek) een illegale (poging tot) afzetting van een regering en de vervanging ervan door een nieuw bewind
    • De coup schokte de wereld, maar liep op een mislukking uit. 
Synoniemen
Vertalingen
    1. staatsgreep   

Werkwoord
vervoeging van
coupen

coup

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van coupen
    • Ik coup. 
  2. gebiedende wijs van coupen
    • Coup! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van coupen
    • Coup je? 

Gangbaarheid
  • Het woord coup staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
94 %van de Nederlanders;
84 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "coup" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. coup op website: Etymologiebank.nl


Engels
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
enkelvoud meervoud
coup coups

Zelfstandig naamwoord

coup

  1. staatsgreep
  1. «A military coup made an end to his administration.»
    Een militaire staatsgreep maakte een eind aan zijn regering.


Frans
Uitspraak
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  coup     le coup     coups     les coups  

Zelfstandig naamwoord

coup m

  1. dreun, klap, slag
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.