burger

• Geluid:  burger    (hulp, bestand)

• bur·ger

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘inwoner van stad, lid van een staat’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• inwoner van een versterkte plaats[2]

burger m

1. een inwoner van een stad of staat die bepaalde wettelijke rechten en plichten heeft

1. • De burgers van de stad staken bij deze ramp zelf de handen uit de mouwen. 

2. een lid van de burgerbevolking, in tegenstelling tot een strijdende partij of ordedienst

1. • Door een aanval van de Afghaanse luchtmacht in de provincie Kunduz zijn mogelijk vijftig burgers om het leven gekomen.[3] 

2. (voeding) een aan een hamburger verwant schijfvormig gerecht dat wordt gebakken en doorgaans met brood gegeten

• bourgeois, burgerman

• Het woord burger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'burger' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.