afrekenen
Nederlands
Woordafbreking
- af·re·ke·nen
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van af bw en rekenen ww
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| afrekenen |
rekende af |
afgerekend |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
afrekenen
- inergatief een aankoop of schuld betalen
- Ober, ik zou graag willen afrekenen.
- iets of iemand genoegdoening geven voor geleverde diensten en aangedaan leed zodat men weer met een schone lei kan beginnen
- De boze man eiste volledig af te rekenen met het verleden .
Vaste voorzetsels
- afrekenen met
Vertalingen
1. een aankoop of schuld betalen
Gangbaarheid
- Het woord afrekenen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'afrekenen' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.