μετοχή

Grieks

Zelfstandig naamwoord

μετοχή v

  1. deelwoord
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief μετοχήμετοχές
genitief μετοχήςμετοχών
accusatief μετοχήμετοχές
vocatief μετοχήμετοχές
Schrijfwijzen
  • Latijnse transcriptie: metokhí


Oudgrieks

Zelfstandig naamwoord

μετοχή v

  1. aandeel (dat men in iets heeft)
  2. (grammatica) deelwoord
  1. «Μετοχή ἐστι λέξις μετέχουσα τῆς τῶν ῥημάτων καὶ τῆς τῶν ὀνομάτων ἰδιότητος.»
    Een deelwoord is een woord dat de eigenschappen van een werk- en een naamwoord deelt.[1]
Verbuiging
enkelvoud tweevoud meervoud
nom. / voc. μετοχή μετοχά μετοχαί
accusatief μετοχήν μετοχάς
genitief μετοχῆς μετοχαῖν μετοχῶν
datief μετοχῇ μετοχαῖς

Verwijzingen
  1. Dionysius Thrax. geciteerd in: Brandenburg, P. Apollonios Dyskolos: Über das Pronomen; Einführung, Text, Übersetzung und Erläuterungen (2005) Walter de Gruyter, Berlin/Boston; p. 56; ISBN 9783598778346
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.