Wereldkampioenschap voetbal 1990 (kwalificatie CONMEBOL)

Tussen 30 juli 1989 en 30 oktober 1989 werd in Zuid-Amerika de kwalificatie voor het Wereldkampioenschap voetbal 1990 gespeeld. Als titelverdediger was Argentinië automatisch geplaatst voor het wereldkampioenschap voetbal 1990, de overige 9 teams werden in 3 groepen van 3 verdeeld. De 2 groepswinnaars met de hoogste score kregen een WK-ticket, de andere groepswinnaar moest eerst nog een play-off spelen tegen de winnaar van de OFC-kwalificatie.

WK voetbal kwalificatie 1990
Kwalificatie CONMEBOL
Landen van de CONMEBOL
Toernooi-informatie
Datum30 juli 1989 – 30 oktober 1989
Teams9 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden20
Doelpunten54  (2,7 per wedstrijd)
Navigatie
Vorige  Volgende
Portaal    Voetbal

Vier landenteams deden mee aan het dit WK, evenveel als het vorige WK. Argentinië, Brazilië en Uruguay plaatsten zich opnieuw, Paraguay werd uitgeschakeld door Colombia.

Gekwalificeerde landen

FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1990)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1990)
Beste
prestatie
 ArgentiniëCONMEBOLTitelverdediger105193019862Wereldkampioen
 UruguayCONMEBOLWinnaar groep 192193019862Wereldkampioen
 BraziliëCONMEBOLWinnaar groep 31414193019863Wereldkampioen
 ColombiaCONMEBOLIntercontinentale play-off
(CONMEBOL–OFC)
21196219620Groepsfase

Groepen en wedstrijden

Legenda

 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.

 Geplaatst voor intercontinentale play-off.

Groep 1

Peru bracht bij de vorige WK-kwalificatie de latere wereldkampioen Argentinië op de rand van de afgrond, maar haalde nu geen enkel punt in deze kwalificatie. Bolivia presteerde opvallend goed en won de eerste drie van de vier wedstrijden. Daarbij had Bolivia het voordeel, dat alle wedstrijden op 2.500 meter boven de zeespiegel gespeeld werden, waardoor alle tegenstanders moeite hadden met de ijle lucht. Omdat Uruguay ook alle wedstrijden van Peru won, moest Bolivia gelijk spelen in Montevideo om zich te kwalificeren. Uruguay won met 2-0 en plaatste zich dankzij een beter doelsaldo dan Bolivia. Uruguay hoopte een betere indruk te maken dan op het laatste WK, waar Uruguay meer schopte dan voetbalde.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Uruguay 4 3 0 1 7 2+5 6
2. Bolivia 4 3 0 1 6 5+1 6
3. Peru 4 0 0 4 2 8–6 0
20 augustus 1989
Bolivia  2 – 1  Peru Estadio Hernando Siles, La Paz
Toeschouwers: 43.000
Scheidsrechter: Armando Pérez Hoyos (COL)
Melgar  45' (pen.)
Ramallo  53'
 43' del Solar

27 augustus 1989
Peru  0 – 2  Uruguay Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Carlos Esposito (ARG)
 46' Sosa
 69' Alzamendi

3 september 1989
Bolivia  2 – 1  Uruguay Estadio Hernando Siles, La Paz
Toeschouwers: 52.000
Scheidsrechter: José Vergara Guerrero (VEN)
Domínguez  38' (e.d.)
Peña  47'
 49' Sosa

10 september 1989
Peru  1 – 2  Bolivia Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 9.500
Scheidsrechter: Carlos Maciel (PAR)
González  53'  45' Montaño
 77' Sánchez

17 september 1989
Uruguay  2 – 0  Bolivia Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Gastón Castro (CHI)
Sosa  31'
Francescoli  39'

24 september 1989
Uruguay  2 – 0  Peru Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 57.000
Scheidsrechter: José Roberto Wright (BRA)
 45',  58' Sosa

Groep 2

Groep 2 was een spannende groep tussen twee subtoplanden: de verrassing van het WK 1986 Paraguay en het opkomende Colombia. Dat land had een veelbelovende selectie met de charismatische spelbepaler Carlos Valderrama, bijgenaamd "de witte Gullit" vanwege zijn weelderige witte haardos en de extravagante doelman René Higuita, die vooral befaamd om zijn uitverdedigen tot over de middenlijn aan toe. Paraguay speelde zijn eerste wedstrijden thuis en won van Colombia pas in blessure-tijd vanwege een omstreden strafschop. De spelers van Colombia moest in bedwang worden gehouden door een cordon van politie-agenten om de scheidsrechter niet aan te vallen. Al met al duurde het meer dan vijf minuten voor de ook al excentrieke doelman José Luis Chilavert de strafschop kon benutten.

Omdat Colombia met 0-0 gelijk speelde tegen Ecuador had Paraguay in de return genoeg aan een gelijkspel om zich te plaatsen. In de eerste helft maakte Colombia alleen maar indruk via merkwaardige uitstapjes van Higuita ver over de middenlijn en Paraguay nam een voorsprong. In de tweede helft hervond Colombia zichzelf en won met 2-1. Paraguay moest nu winnen in Ecuador en het nam opnieuw een voorsprong, na de voorsprong stortte Paraguay volledig in elkaar en won Ecuador met 3-1. Omdat Colombia de minste punten had van alle Zuid-Amerikaanse groepshoofden, moest het een beslissingswedstrijd tegen Israël spelen.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Colombia 4 2 1 1 5 3+2 5
2. Paraguay 4 2 0 2 6 7–1 4
3. Ecuador 4 1 1 2 4 5–1 3
20 augustus 1989
Colombia  2 – 0  Ecuador Estadio Metropolitano Roberto Meléndez, Barranquilla
Scheidsrechter: Romualdo Arppi Filho (BRA)
Iguarán  32',  72'

27 augustus 1989
Paraguay  2 – 1  Colombia Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Scheidsrechter: Hernán Silva (CHI)
Ferreira  48'
Chilavert  90' (pen.)
Iguarán  87'

3 september 1989
Ecuador  0 – 0  Colombia Estadio Monumental Isidro Romero Carbo, Guayaquil
Toeschouwers: 55,000
Scheidsrechter: Ricardo Calabria (ARG)

10 september 1989
Paraguay  2 – 1  Ecuador Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 60,000
Scheidsrechter: José Ramírez Calle (PER)
Cabañas  36'
Ferreira  67'
Avilés  84'

17 september 1989
Colombia  2 – 1  Paraguay Estadio Metropolitano Roberto Meléndez, Barranquilla
Scheidsrechter: Juan Daniel Cardellino (URU)
Iguarán  56'
Hernández  67'
Mendoza  45'

24 september 1989
Ecuador  3 – 1  Paraguay Estadio Monumental Isidro Romero Carbo, Guayaquil
Toeschouwers: 18,000
Scheidsrechter: Arnaldo Cézar Coelho (BRA)
Aguinaga  26'
Marsetti  72'
Avilés  82'
Neffa  18'

Groep 3

Brazilië had inmiddels afscheid genomen van de generatie Sócrates, een generatie dat prachtig voetbal speelde, maar nooit prijzen won. Belangrijkste verandering was de bondscoach: de aanvallend ingestelde Telê Santana werd vervangen door Sebastião Lazaroni, die Brazilië verdedigender liet spelen. Verpersoonlijking van die generatie was Dunga, een speler die geen Braziliaanse stijl van spelen had maar meer een Europese, hij speelde zakelijk en werkte hard. Inmiddels waren een aantal nieuwe aanvallers doorgebroken: Bebeto en vooral Romario, topscorer van de Olympische Spelen in Seoul en inmiddels spelend voor PSV Eindhoven. Zij moesten samen met Müller strijden om de tweede spitspositie naast de onomstreden Careca.

Brazilië trof Chili, een team dat bekendstond om zijn vaak gemene spel en in 1987 met 4-0 won van Brazilië op de Copa America. De eerste onderlinge wedstrijd in Santiago was een verhit duel, waarbij Chili vooral uitblonk in vlijmscherpe tackels. Romario werd uit het veld gestuurd, hij liet zich provoceren nadat hij werd gebeten. Braziliē kwam op voorsprong door een eigen doelpunt van Gonzales na collectief geschutter van de Chileense verdediging. Het doelpunt van Chili was zeer merkwaardig: getreuzel van de Braziliaanse doelman Taffarel werd bestraft met een wel heel erg snel genomen vrije trap. De dug-out van Brazilië ontplofte en werd in bedwang gehouden door een cordon van politiemensen.

Chili moest in Brazilië winnen om de eindronde te bereiken, voor 141.000 toeschouwers in het Maracanã stadion nam Braziliē de leiding door een treffer van Careca vlak na rust. In de 67e minuut ontplofte vuurwerk op het veld en lag de Chileense doelman Rojas op het veld met een bebloed hoofd. De doelman werd per brancard afgevoerd en de Chileense ploeg stapte uit het veld. Terug in Chili werden ze ontvangen als helden en iedereen verwachtte, dat Brazilië gediskwalificeerd werd. Bij bestudering van de beelden bleek echter, dat Rojas helemaal niet geraakt was door de vuurpijl, hij had een scheermesje in zijn keepershandschoen verstopt en verwondde zichzelf, via een walkietalkie kreeg hij zijn instructies. Rojas, de bondscoach en de teamarts werden voor het leven geschorst en Chili werd geschorst voor dit WK en het WK in 1994, de wedstrijd werd omgezet in een 2-0 overwinning voor Brazilië. De gooister van de vuurpijl Rosenery Mello werd een beroemde tv-persoonlijkheid in Brazilië, was een foto-model en poseerde enkele maanden na het incident in de Playboy. Ze overleed in 2011 op 45-jarige leeftijd.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Brazilië 4 3 1 0 13 1+12 7
2. Chili 4 2 1 1 9 4+5 5
3. Venezuela 4 0 0 4 1 18–17 0


30 juli 1989
Venezuela  0 – 4  Brazilië Estadio Brígido Iriarte, Caracas
Scheidsrechter: René Ortubé (BOL)
Branco  5'
Romário  65'
Bebeto  79',  81'

6 augustus 1989
Venezuela  1 – 3  Chili Estadio Brígido Iriarte, Caracas
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Antenor Montalván Miranda (PER)
Fernández  65' Aravena  5',  33'
Zamorano  71'

13 augustus 1989
Chili  1 – 1  Brazilië Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 60.697
Scheidsrechter: Jesús Díaz Palacios (COL)
Basay  81' González  56' (e.d.)

20 augustus 1989
Brazilië  6 – 0  Venezuela Estádio do Morumbi, São Paulo
Toeschouwers: 106.462
Scheidsrechter: Ernesto Filippi (URU)
Careca  10',  17',  80',  86'
Silas  37'
Acosta  39' (e.d.)

27 augustus 1989
Chili  5 – 0  Venezuela Estadio Malvinas Argentinas, Mendoza (Argentinië)[1]
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Elías Jácome Guerrero (ECU)
Letellier  14',  34',  69'
Yáñez  44'
Vera  84'

3 september 1989
Brazilië  2 – 0[2][3]  Chili Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeschouwers: 141.072
Scheidsrechter: Juan Carlos Loustau (ARG)
Careca  49'

Intercontinentale play-off


15 oktober 1989
15:30 (UTC−5)
Colombia  1 – 0  Israël Estadio Metropolitano Roberto Meléndez, Barranquilla
Toeschouwers: 65.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Usuriaga  73'


30 oktober 1989
19:00 (UTC+2)
Israël  0 – 0
(0 – 1 agg.)
 Colombia Ramat Ganstadion, Ramat Gan
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Edgardo Codesal (MEX)

Colombia wint over twee wedstrijden met 1–0 en plaatst zich voor het hoofdtoernooi.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.