Volkswagen Type 181

De carrière van deze auto begon als een noodoplossing. De Duitse krijgsmacht gebruikte tot op dat moment de DKW Munga[2] maar daarvan werd de productie gestopt in 1968.
Als vervanging was de Europa Jeep gepland, een gezamenlijk initiatief van Frankrijk, Italië en Duitsland. Dit internationale project kwam echter nooit verder dan de tekentafel.
Bij het zoeken naar een alternatief, viel de keuze op Volkswagen. De in Wolfsburg gevestigde fabriek construeerde, met gebruikmaking van onderdelen uit de toen gevoerde modellen, het vereiste multi-inzetbare voertuig. Het ontwerp was gebaseerd op de Kübelwagen, die was gebruikt in de Tweede Wereldoorlog.

In september 1969 presenteerde Volkswagen, op de Internationale Automobilausstellung in Frankfurt am Main, de VW Type 181 als een militair voertuig in de stijl van de Jeep[3], maar iets moderner, groter en zwaarder. In 1971 begon de verkoop van het civiele model in Europa. Mexico en de Verenigde Staten volgden in 1972.

• Duitsland: VW type 181[4] Kurierwagen (koerierswagen)
  • Met deze, niet militaire, naam wilde VW elke relatie tot de Kübelwagen, geproduceerd voor de (de) Wehrmacht in de Tweede Wereldoorlog, vermijden.[5]
• Engeland: Trekker
• VS:Thing
• Mexico : Safari

De productie van de Type 181 begon in voorjaar 1968 met een voorserie van zestien exemplaren in de Volkswagenfabriek in Wolfsburg die als testexemplaren bedoeld waren. Later in datzelfde jaar kwam de productie volledig op gang en tot 1974 werden daar 57.574 auto's geproduceerd. In 1975 werd de productie naar de Volkswagen-fabriek in Hannover verplaatst waar nog eens 10.629 voertuigen van de band liepen. Vervolgens werd de productie nogmaals verplaatst, nu naar de fabriek in Emden, waar 2.323 eenheden gebouwd werden. In eind 1978 werd in Europa de productie gestopt. Van 1968 tot 1979, zijn er meer dan 50.000 Type 181 auto's, in militaire uitvoering, geleverd aan diverse NAVO landen, waaronder ook aan Nederland. De Duitse Bundeswehr heeft 15.275 voertuigen besteld. Deze voertuigen werden geleverd in de periode van 1969 tot eind 1979.
De prijs van de civiele VW Type 181 lag, vergeleken met een Kever op een hoog niveau. Particuliere klanten moesten 8.500 DM betalen voor een spartaans uitgerust voertuig. Een van de weinige extra verkrijgbare accessoires, een sperdifferentieel kostte 435 DM extra.

In Amerika was de auto onder de naam Thing ("Ding") een opmerkelijk succes. In de jaren 1970 en 1971 werd de auto in de vorm van CKD-kits vanaf Wolfsburg geleverd, om vervolgens in het land zelf te worden geassembleerd.
Vanaf 1972 werd de VW Type 181 voor de Noord-Amerikaanse markt in Mexico gebouwd; deze auto's zijn herkenbaar aan de grote ronde achterlichten[6] gelijk aan de VW Kever 1303. In het begin van 1975 kwam er een eind aan de verkoop in de Verenigde Staten, doordat "The Thing" niet voldeed aan de nieuwe veiligheidsnormen die werden gesteld voor nieuwe personenauto's.

Door het wegvallen van de Amerikaanse markt werden in de Mexicaanse Volkswagenfabriek te Puebla in 1980 nog slechts 695 voertuigen gebouwd en kwam het totaal van de aldaar gebouwde auto's op 64.254 eenheden.
In de periode van 1968 tot 1980 liepen er totaal 140.768 voertuigen van de productie-lijnen. Een getal dat de eigen verwachtingen van Volkswagen overtrof.

De 181 werd bij de Bundeswehr in 1978 opgevolgd door de Volkswagen Iltis, waarbij sommige 181-onderdelen zoals het voorruitframe met (gemodificeerde) scharnieren, de cabrioletkap-constructie, zonnekleppen en de ruitenwissermotor gebruikt werden bij de opvolger.

De doosvormige carrosserie met vier halve deuren en cabrioletkap was aangepast aan het doel en de stijl van de tijd. De carrosserie was gemonteerd op het, iets verbrede centrale buis-platform dat ook werd gebruikt voor de Karmann Ghia Type 14 en afstamde van de Kever. Extra kokerprofielen moesten voor de vereiste stijfheid zorgen omdat de auto geen vast dak had. Ook voor de mechanische componenten viel men terug op reeds beschikbare en beproefde VW technologie.
Van de Volkswagen Kever kwamen:

• de achterin geplaatste 1500 cm³, luchtgekoelde, 32 kW/44 pk boxermotor
• de koppeling
• instrumenten
• stuurinrichting
• remsysteem met trommelremmen op alle vier wielen
• voor- en achteras met torsievering
• veertigliter benzinetank

De versnellingsbak, met reductiekasten en de achterwielophanging kwamen, enigszins gewijzigd, van de VW T1 Bus. Een sperdifferentieel was als optie leverbaar. De auto was iets hoger op de wielen gezet om de bodemvrijheid te verhogen en had alleen achterwielaandrijving.
De inzittenden werden beschermd tegen de weersinvloeden door een "all-weather", ongevoerde, opvouwbare kap van PVC en afneembare bovenhelften van de 4 deuren voorzien van plexiglas. De voorruit kon naar voren worden geklapt en vergrendeld met twee klemmetjes.
De auto werd verwarmd met een benzinekachel die, samen met het reservewiel, voorin onder het kofferdeksel geplaatst was. De in twee standen verstelbare stoelen waren bekleed met kunstleer. De achterbank kon in zijn geheel of in delen worden neergeklapt, waardoor extra laadruimte verkregen werd.

1973

Civiele uitvoering uit 1974

In 1973 werden diverse wijzigingen uitgevoerd:

• De compressieverhouding van de 1600 cm³ motor werd teruggebracht naar de standaardspecificatie; de motor leverde nu (weer) 37 kW/50pk.
• Bij de achterwielophanging werd de pendelas vervangen door een as met draagarmen en korte aandrijfassen voorzien van homokinetische koppelingen, zoals bij de VW Kever 1302/1303.
• De verouderde bus-transmissie met reductie-kasten werd vervangen door de versnellingsbak van de toenmalige T2 Transporter.
• De bandenmaat werd aangepast van 165 R 15 naar 185 R 14.
• De verwarming van de civiele uitvoering werd aangepast aan de wettelijke eisen (verplichte voorruitverwarming) en gebruikte nu de warmte van het uitlaatsysteem om de auto te verwarmen, volgens hetzelfde principe als van de Kever. Bij de militaire versie bleef de benzinekachel gehandhaafd, wegens de afwijkende, militair voorgeschreven, uitlaatconstructie.[7]

Net als de DKW Munga heeft de Type 181 het imago van een cult-klassieker[8], door zijn hoekige styling, die geen twijfel laat bestaan over haar strikt gebruiksdoel. Het dak en de deuren zijn afneembaar zonder gereedschap, en de voorruit klapt naar beneden, vergelijkbaar met een Jeep. Het interieur is een perfecte illustratie van vormvolgende functionaliteit met zijn geschilderde stalen deurpanelen en platte zitbanken.
Actuele prijzen[9] in de Verenigde Staten variëren van US $ 3.000 voor bruikbare, maar nog te restaureren auto's, tot prijzen van US $ 15.000 voor mooi gerestaureerde auto's.

Bij het Amerikaanse veilinghuis Barrett-Jackson werd een gerestaureerde Type 181 verkocht voor meer dan US $ 40.000[9]. Logischerwijs worden de hoogste bedragen betaald voor mooie, ongerestaureerde in originele toestand verkerende, auto's met een lage kilometer/mijlen stand.
In de afgelopen jaren[9] werden er op de veilingsite eBay diverse Type 181 modellen met een militaire achtergrond aangeboden voor bedragen van 25.000- tot 35.000 Amerikaanse dollars.

Zie de categorie Volkswagen Type 181 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.