UB40

De naam UB40 is ontleend aan een voormalig formulier van de Britse sociale dienst om een werkloosheidsuitkering (UB = Unemployment Benefit) aan te vragen. De band heeft een sterk multicultureel karakter, zowel muzikaal als qua afkomst; de leden hebben hun wortels liggen in Engeland, Schotland, Ierland, Jamaica en Jemen.

De bandleden zijn:

• James Brown - drums
• Robin Campbell - leadgitaar, zang
• Duncan Campbell - zang (sinds 2008)
• Earl Falconer - basgitaar, zang
• Norman Hassan - percussie, trombone, zang
• Brian Travers - saxofoon

Aanvullende bandleden:

• Martin Meredith - saxofoon
• Laurence Parry - trompet
• Tony Mullings - keyboards

Oud-bandleden:

• Ali Campbell (1978-2008)
• Michael Virtue (1980-2008)
• Terence "Astro" Wilson (1980-2013)

UB40 wordt op 1 januari 1978 opgericht door een stel werkloze vrienden die behalve hun jeugd ook een voorliefde voor reggae delen. Ali Campbell kreeg in een café ruzie met iemand die zijn favoriete muziek afkraakte en tijdens de ontstane vechtpartij verloor hij bijna z'n linkeroog. De schadevergoeding, 4000 pond, die hij kreeg wordt gebruikt om de instrumenten van te kopen. Nog voordat ze die überhaupt onder de knie hebben zijn Ali en Brian al bezig om overal posters op te hangen.

Op 9 februari 1979 hebben de Joebies hun eerste optreden op een verjaardagsfeest in een lokale kroeg (de Hare & Hounds). De band bestaat dan nog uit de Campbell-broers, Travers, Brown, Falconer en Hassan plus toetsenist Jimmy Lynn en de Nigeriaanse percussionist Tupe Babyemi. Lynn wordt al snel vervangen door Micheal Virtue terwijl Babayemi terugkeert naar Nigeria; hij is de band blijven volgen en woont nu in de Verenigde Staten. Astro is in eerste instantie degene die de band aankondigt en af en toe meedoet als praatzingende toaster. Het publiek is hier zo van onder de indruk dat Astro in 1980 vaste plek krijgt als trompettist/zanger. Dergelijke scenario's spelen zich destijds ook af bij Madness en The Specials.

UB40 staat regelmatig in het voorprogramma van stad/streekgenoten The Beat en The Selecter, waardoor de pers automatisch aanneemt dat dit de volgende band gaat worden op het 2 Tone-label van Specials-brein Jerry Dammers. UB40 wil echter niets te maken hebben met de skagolf ("Pure nostalgie") en tekent een contract bij Graduate alvorens een eigen label (DEP International) te starten.

Begin 1980 verschijnt hun debuutsingle "King/Food for Thought". UB40 gaat op tournee met The Pretenders.

Op hun debuutalbum Signing Off (1980) snijdt UB40 onderwerpen aan als racisme en werkloosheid, maar is er ook ruimte voor instrumentale nummers en ze coveren "I Think It's Going To Rain Today" van Randy Newman. Als bijsluiter is er een 12 inch bestaande uit "Madame Medusa" (een aanklacht tegen Thatcher), "Strange Fruit" en "Reefer Madness". Deze nummers zullen in 1981 samen met onder andere "King", "Food For Thought" en "The Earth Dies Screaming" worden gebundeld op The UB 40 File.

Van hun tweede album Present Arms (1981) is een dubversie gemaakt. Het titelnummer en de single "One in Ten" zijn samen met "Food For Thought" vaste waarden in de set. Als The Pretenders voor Pinkpop afzeggen komt UB40 te midden van een tournee in het Verenigd Koninkrijk even overvliegen. Aan het eind van de dag (8 juni 1981) jammen ze met Ian Dury & The Blockheads en het bevriende Madness.

In 1982, het jaar waarin UB 44 verschijnt, toert de band door Afrika. In oktober is Nederland aan de beurt en neemt het programma Countdown een concert op dat begin 1983 wordt uitgezonden. "Food For Thought" haalt dan in een live-uitvoering de Nederlandse Top 40 en de Nationale Hitparade.

Met het coveralbum Labour of Love beleeft UB40 de grote doorbraak. De eerste single "Red Red Wine" (geschreven door Neil Diamond) wordt in september 1983 een nummer 1-hit en laat daarbij in eigen land Madness achter zich. De overige singles op dit album zijn "Please Don't Make Me Cry", "Many Rivers To Cross" en "Cherry Oh Baby". Tijdens de Nederlandse tournee van april 1984 krijgt de band goud voor Labour of Love.

Geffery Morgan (1984) staat weer vol eigen werk; het anti-Thatchernummer "If It Happens Again" wordt in september Alarmschijf. Te midden van de Britse kersttournee verleent Ali Campbell zijn medewerking aan de benefietsingle "Starvation", waarop ook (ex-)leden van Madness, The Specials en The Beat te horen zijn. Omdat "Starvation" het succes van Band Aid niet evenaart doneert UB40 als pleister op de wonde de opbrengsten van de Afrikaanse tournee.

In 1985 staat de band op Live Aid en zingt samen met Chrissie Hynde de Sonny & Cher-cover "I Got You Babe" naar de eerste plaats. Het album Baggariddim levert de hit "Don't Break My Heart" op.

De anti-apartheidssingle "Sing Our Own Song" wordt in de zomer van 1986 een nummer 1-hit. Later dat jaar verschijnt het album Rat in mi Kitchen (waarvan het door Astro gezongen titelnummer eveneens z'n weg naar de hitlijsten weet te vinden) en gaat UB40 naar Rusland om er een concert te filmen.

Geen nieuwe plaat in 1987, wel een Best Of en de Jackson Five-cover "Maybe Tomorrow". In 1988 scoort UB40 met samenwerkingsverbanden; "Reckless" met Afrika Bambaataa en de Dusty Springfield-cover "Breakfast in Bed" met, wederom Chrissie Hynde. De promotie van het titelloze album wordt zonder Earl Falconer gedaan; hij is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens het veroorzaken van een aanrijding waarbij z'n broer Pablo Falconer het leven verloor.

In 1989 verschijnt Labour of Love II dat ondanks felle kritiek van de pers en de reggaepurist wederom een succes wordt; er worden ruim zeven singles van getrokken. "Here I Am (Come and Take Me)" en de nummer 1-hit "Kingston Town" behoren tot de live-favorieten.

In 1990 gaat de band de studio in met Robert Palmer om nummers op te nemen voor diens album Don't Explain. "I'll Be Your Baby Tonight" wordt een hit.

Pas in 1993 komt er weer nieuw werk van UB40; Promises and Lies gaat over de beloftes en leugens uit de Margaret Thatcher-jaren. De grootste hit die dit album voortbrengt is, naar goed gebruik, een cover; "Can't Help Falling in Love".

In 1994 staat er weer een samenwerkingsverband in de hitlijsten. Samen met Pato Banton neemt UB40 de The Equals-cover "Baby Come Back" onder handen.

In 1995 brengt Ali Campbell op z'n eigen platenlabel (Kuff Records, later omgedoopt tot Oracabessa) soloalbum Big Love uit met opgespaard restmateriaal. Ondanks dat er twee singles van uitkomen weigert hij het te promoten. Datzelfde jaar nog verschijnt er een tweede Best Of UB 40 die de voorbije zeven jaar beslaat en ook twee nieuwe nummers bevat; "Superstition" van Stevie Wonder en de eigen compositie "Until My Dying Day".

De echte opvolger van Promises & Lies komt in 1997. "Young guns don't grow old", waarschuwt Ali Campbell in het titelnummer van Guns in the Ghetto. De eerste single van dit album is "Tell Me Is It True".

In 1998 verschijnen UB 40 Present the Dancehall Album (waarop diverse artiesten uit het genre te horen zijn) en Labour of Love III. "Holly Holy" (wederom geschreven door Neil Diamond), "Come Back Darling" (geschreven door Johnny Osbourne) en "The Train Is Coming" zijn de singles maar het tijdperk van de grote hits is voorbij. Op het podium wordt echter nog wel gescoord, en in april 1999 komt de band naar Nederland voor twee uitverkochte Ahoy-concerten. Bridget Maasland interviewt Ali Campbell en Brian Travers voor TMF. Een paar maanden later is UB40 weer in Nederland voor een openluchtconcert.

In november 2000 is UB40 de hoofdact op Night of the Proms, een gelegenheid om de nieuwe Best Of en The Doors-cover "Light My Fire" te promoten.

In 2001 viert de band haar 21-jarig platenjubileum met een concert in het Goffertstadion in Nijmegen. Daarna vindt er een wereldtournee plaats ter promotie van het nieuwe album Cover Up (waarvan het titelnummer in opdracht van de Verenigde Naties is geschreven); The Pretenders gaan ook mee, alleen zijn zij nu het voorprogramma. Op 1 december geeft UB40 een Wereldaidsdag-concert in Spanje.

Na vier jaar in de planning verschijnt in 2002 UB 40 Present the Fathers of Reggae, een soort omgekeerd Labour of Love waarop klassiekers van de band opnieuw worden ingezongen door reggae-veteranen. Datzelfde jaar neemt UB40 tijdens het Montreux Jazz Festival een live-dvd op.

In 2003 komt er weer nieuw materiaal uit, Homegrown; in december komen de heren naar Nederland om de dvd Homegrown in Holland op te nemen tijdens de drie Kerstconcerten in de Ahoy.

In 2005 verschijnt het album Who You Fightin' For ? waarop de Manhattans-hit "Kiss and Say Goodbye" wordt gecoverd.

In juli 2007 toert UB40 door Zuid-Afrika en geeft daarbij op 07-07-07 een 54 minuten durend concert op Live Earth vlak bij Johannesburg (Wieg van de mensheid).

De beide Best Of's worden verzameld op The Dutch Collection. Eind 2007 geeft UB40 vier concerten in Nederland; drie in een uitverkocht Ahoy en een in Apeldoorn.

Ali Campbell in 2012

Ali Campbell brengt zijn tweede solo-album (Running Free) uit waarop hij duetten zingt met Robin, Lily Allen, Katie Melua en Bitty McLean. Met Mick Hucknall waagt hij zich aan de Smokey Robinson-hit "Being With You".

Op 24 januari 2008 wordt bekend dat Ali Campbell uit de band stapt en dat hij, tegen zijn belofte in, een solotournee heeft gepland. In februari geeft hij zijn laatste optredens met UB40 in Australië, Nieuw-Zeeland en Oeganda. Over het waarom van zijn vertrek zegt Ali het volgende:

"Ik kan me niet vinden in de zakelijke beslissingen die er in de afgelopen jaren zijn gemaakt, daarom ben ik uit de band gestapt; ik had geen keus. Het is lullig voor de fans die ons in al die jaren door dik en dun hebben gesteund, maar ik weet zeker dat UB40 ook zonder mij succesvol zal blijven; ze zijn al 28 jaar als familie voor me en ze zullen altijd mijn broeders blijven".

De anderen distantiëren zich van deze uitspraak en komen met een persverklaring die zich laat samenvatten in het volgende: "Ali heeft voor zijn solocarrière gekozen en wil niet langer met UB40 werken". Inmiddels zijn alle banden verbroken met Ali Campbell en worden concerten niet gelijktijdig gepland.

Ook Michael Virtue is vertrokken uit onvrede met het management; hij is overgestapt naar de band van Ali Campbell.

Op 30 april 2008 wordt bekendgemaakt dat Duncan Campbell, samen met Robin, de nieuwe leadzanger wordt. Tijdens de 24/7-tournee krijgen ze versterking van Maxi Priest, met wie o.a. de Bob Marley-cover "I Shot The Sheriff" is opgenomen.

24/7, het laatste album waarop Ali te horen is, wordt op 16 juni uitgebracht maar lezers van de Sunday Mail kregen het al op 4 mei als bijlage. 24/7 haalt in Nederland de Album Top 30; in het Verenigd Koninkrijk komt het niet verder dan de 81e plaats.

Na de Britse tournee vertrekt UB40 begin augustus 2008 naar Amerika voor een reeks optredens zonder Astro.

Op 23 november 2009 komt het verzamel-album Best of Labour of Love uit, met nummers van Labour of Love I, II', 'III. Op 15 februari 2010 volgt het album Labour of Love IV, halverwege de gelijknamige tournee.

Eind 2010 wordt het dertigjarigjubileum van Signing Off gevierd met een integrale uitvoering.

Op 17 oktober 2011 sprak een rechter in de Britse stad Birmingham over Travers, Brown, Oswald en Hassan officieel het faillissement uit. Het faillissement komt voort uit ernstige financiële problemen van het platenlabel DEP International, waarvan de bandleden zelf eigenaar waren.

In 2013 verscheen het album Getting Over the Storm waarop de band countrysongs in een reggaejasje stak. Astro was hier niet over te spreken, en vlak voor aanvang van de tournee verliet hij de band die volgens hem "een stuurloos schip" was geworden. Astro herenigde zich met Ali Campbell en Mickey Virtue; samen begonnen ze hun eigen UB40 en namen ze het album Silhouette op dat echter op naam van Ali Campbell wordt uitgebracht.

Zanger Ali Campbell zei in december 2014 bereid te zijn naar het hooggerechtshof in Engeland te stappen over de rechten van de bandnaam UB40.[1]

In 2015 kwamen beide UB40's afzonderlijk naar Nederland. In 2016 gaf UB40 meerdere concerten door heel Nederland. In 2017 kwam UB40 ook meerdere keren naar Nederland met als hoogtepunt het concert in een uitverkocht Ahoy Rotterdam op 20 oktober.

Eind 2018 gaf UB40 een geheim concert in de Hare & Hounds; dit als voorproefje van het 40-jarig jubileum dat door beide bands wordt gevierd. Echter, op 11 december 2018 brengt de Birmingham Mail naar buiten dat Mickey de band van Ali verlaten heeft; de reden is niet bekend. UB40 kwam met het album For the Many, het eerste met Duncan Campbell waarop hoofdzakelijk eigen nummers staan. De officiële release was 15 maart 2019.

Datzelfde jaar vierden beide UB40's het veertigjarig jubileum.