Tielerwaard

De aanduiding Tielerwaard geeft aan dat het hier een stelsel van gebieden betreft die qua waterbeheer met elkaar verbonden zijn, en die afhankelijk zijn van de watertoevoer van de Waal en in mindere mate de Linge; Beide rivieren stromen door het grondgebied van Tiel, waarna ze zich van elkaar verwijderen. Bij Gorinchem mondt de Linge uit in de Waal, die daar intussen Merwede heet, zodat deze wateren een natuurlijke omarming van de waard vormen. Gedurende meer dan 650 jaar, van 1327 tot 1982, vormden Tielerwaard, met de aan de overzijde van de Waal gelegen Bommelerwaard het Waterschap Tieler- en Bommelerwaard.[2][3] Dit kwam overeen met de begrenzing van de politieke macht, maar was welbeschouwd onlogisch, omdat de Waal voor praktische doeleinden eerder een barrière dan een verbinding vormde. De polderdistricten Tielerwaard en Bommelerwaard functioneerden in veel opzichten dan ook los van elkaar. In 1983 werd de Tielerwaard ingedeeld bij het Polderdistrict Tieler- en Culemborgerwaarden. Deze waarden liggen aan weerszijden van het veel kleinere riviertje de Linge, dat nauwelijks een barrière vormt. Vanaf 2002 is dit polderdistrict onderdeel van het Waterschap Rivierenland.

De Betuweroute in de Tielerwaard

In de late middeleeuwen genoot de streek met haar vele kloosters enige tijd populariteit onder de hoge christelijke geestelijken als plek van geestelijke bezinning. Dit wordt tegenwoordig vooral toegeschreven aan de in die tijd nieuwe politieke hervormingen binnen het hertogdom Gelre, die gunstig uitpakten voor de geestelijken. Rond 1500 was er van deze populariteit echter weinig meer over en verkoos de geestelijkheid Brabant en voornamelijk Utrecht als haar religieuze uitvalsbasis.