Station Ibbenbüren-Esch

Het station Esch (Westfalen) werd als halte (Haltepunkt) op 1 augustus 1889 in gebruik genomen. Voor de naam Esch werd gekozen omdat de naam Püsselbüren (waar het station in ligt) gereserveerd was voor de goederenafhandeling van de Püsselbürener Förderstollens, maar ook voor goederen naar fabrieken zoals de cokesfabriek, Kösters Glashütte of de steengroeven. Vandaag de dag liggen de sporen van station Püsselbüren nog in de latere kolenwasserij van de kolenmijn Westfeld.

De naam Esch stamt van Apken Esch, een boerengehucht in het huidige Püsselbüren. Püsselbüren was toen ook nog een gehucht van Ibbenbüren en niet een stadsdeel van de stad. Toen station Püsselbüren werd gesloten, werd geprobeerd om station Esch te hernoemen naar Püsselbüren, maar dit mislukte omdat de spoorwegen geld vroeg voor de naamsverandering.

Een sterke groei van het goederenvervoer kwam door de opening van de kolenmijn in 1928. De Oeynhausenschacht in de Schafberg werd toen geopend.

Een zwaar ongeluk vond zich plaats op oudjaarsavond 1944. Een met een munitie geladen goederentrein, die op het station was opgesteld, werd door een laagvlieger in brand gestoken. In een van de wagons lag in het stro een V-1 raker, welke zorgde voor een grote explosie. Een andere ongeluk vond plaats in 1948, toen de remmen van een stoomlocomotief van de mijnspoorweg weigerde waardoor de met steenkolen beladen goederenwagens ontspoorden en omkiepten.

In het jaar 1962 werd een nieuw hoogtepunt in het goederenvervoer bereikt, toen de verbinding met de Ibbenbürener haven in Uffeln gereed kwam. In 1972 werd het oude klassieke beveiliging vervangen door een NX-beveiliging die bij de spoorwegovergang werd geplaatst.