Siamese krokodil

De wetenschappelijke naam van de soort werd, als Crocodilus siamensis in 1801 gepubliceerd door Johann Gottlob Schneider.[4] De soortnaam siamensis verwijst naar Siam, een oude naam voor Thailand, een deel van het verspreidingsgebied. In 1807 publiceerde Georges Cuvier nogmaals een beschrijving met een naam: Crocodilus galeatus.[5] Cuvier verwees in zijn artikel zelfs naar Schneiders naam, maar vond die ontoepasselijk omdat er in Siam nog een tweede soort voorkwam. De naam van Schneider heeft echter prioriteit. De lange tijd als ondersoort beschouwde C. s. raninus betrof waarschijnlijk exemplaren van de zeekrokodil (Crocodylus porosus). Het is bekend dat de Siamese krokodil en de zeekrokodil kruisingen kunnen vormen, en vermoed wordt dat deze hybriden zeer groot kunnen worden.

Met een lengte van maximaal vier meter voor de grotere mannetjes is deze soort een gemiddelde krokodil, de meeste exemplaren blijven onder de drie meter. De kop is vrij breed en de snuit is bij oudere dieren vrij kort, bij jonge dieren nog korter. Zowel jonge als oudere dieren hebben een grillige, donkere tot zwarte bandering op zowel het lichaam als de staart. De basiskleur is groen tot bruingrijs maar er is veel variatie; ook gele exemplaren met een luipaardtekening komen voor. Het aantal tanden varieert van 64 tot 66; 4 rijen voortanden (premaxillair) en 13 of 14 rijen tanden (maxillair) in de bovenkaak en 15 rijen kiezen (mandibulair) in de onderkaak.[6]

De Siamese krokodil leeft in Azië: in Brunei, Cambodja, Laos, Maleisië, Myanmar, Thailand, Vietnam en Indonesië (Borneo en misschien Java). Er is weinig bekend over de habitat, waarschijnlijk heeft de krokodil een voorkeur voor langzaam stromende wateren als rivieren, meren en moerassen, brak water wordt waarschijnlijk getolereerd.

Er is weinig bekend over de levenswijze van de Siamese krokodil, zo is het niet duidelijk of de moeder haar jongen uitgraaft of bewaakt. Ook weet men niet zeker hoe groot de verschillende populaties zijn in het verspreidingsgebied. Het aantal exemplaren in Cambodja wordt bijvoorbeeld geschat op 50 tot 4000 exemplaren. Het totale in het wild levende individuen wordt geschat op minder dan 5000. De populaties gaan in dichtheid achteruit. In gevangenschap plant de krokodil zich relatief makkelijk voort.

Het voedsel bestaat waarschijnlijk voornamelijk uit vis, maar ook uit andere dieren als amfibieën en reptielen, en mogelijk worden ook zoogdieren gegeten.[6]