Resolutie 952 Veiligheidsraad Verenigde Naties

De Veiligheidsraad bevestigde het belang van de vredesakkoorden in Angola. Er was veel vooruitgang beboekt bij de vredesgesprekken in Lusaka. Alle partijen moesten die tot een goed einde brengen. Verdere vertraging was onaanvaardbaar. Doch bleef er bezorgdheid om de vijandelijkheden in het land en hun zware gevolgen voor de bevolking, de hulpverlening, de vredesgesprekken en voor UNAVEM II. Intussen moesten alle landen het wapenembargo tegen UNITA naleven.

Het mandaat van de UNAVEM II-vredesmacht in Angola werd verlengd tot 8 december. De partijen moesten de gesprekken in Lusaka afsluiten en een staakt-het-vuren overeenkomen. Voor de uitvoering van het vredesakkoord authoriseerde de Veiligheidsraad dat UNAVEM II opnieuw versterkt werd tot 350 militaire waarnemers en 126 politiewaarnemers. Dat personeel mocht worden ingezet van zodra er een vredesakkoord en een staakt-het-vuren was.

Het geweld in Angola werd betreurd en de partijen moesten de militaire operaties onmiddellijk staken. Ook werd de verslechterende situatie van de bevolking betreurd, door onder meer het leggen van landmijnen. Beide partijen moesten de hulpverlening en de veiligheid van het hulppersoneel garanderen. Ook moesten de hulpverleners die op 27 augustus verdwenen onmiddellijk worden vrijgelaten.

Secretaris-Generaal Boutros Boutros-Ghali werd ten slotte gevraagd de Veiligheidsraad op de hoogte te houden over het verloop van de vredesgesprekken en de militaire en humanitaire situatie.