Remersdaal

Het Kasteel van Obsinnich

De Sint-Heribertuskerk

Remersdaal behoorde tot het hertogdom Limburg, dat in 1288 onderdeel werd van het hertogdom Brabant. Het was verbonden met Homburg. De heerlijkheid was bezit van het huis Van Eynatten.

Tot de opheffing van het hertogdom Limburg einde 18e eeuw hoorde Remersdaal tot de Limburgse hoogbank Montzen. Net als de rest van het hertogdom werd Remersdaal bij de annexatie van de Zuidelijke Nederlanden door de Franse Republiek in 1795 opgenomen in het toen gevormde Ourthedepartement. Na de Franse tijd werd dit de Nederlandse, vanaf 1830 Belgische, provincie Luik.

Bij de onafhankelijkheid van België inventariseerde geograaf Philippe Vandermaelen in dit dorp (dat toen ook Homburg omvatte) 151 landelijke woningen, 20 hoeves, twee herenhuizen, 141 hutten, twee kerken, twee gemeentehuizen, drie watermolens, twee kleine kaliumfabrieken, drie siroopfabriekjes en twee scholen. Er waren 1657 inwoners die Duits en Waals spraken. Het inventaris omvat verder details over de natuurlijke omgeving (o.a. enkele wolven), bodems, landbouwproductie en veestapel. Ook het wegennetwerk van toen is beschreven. De omschrijving door Vandermaelen geeft een interessante inkijk in het dagelijkse leven rond 1830. [1]

In 1962, na de wettelijke vastlegging van de taalgrens, ging Remersdaal over naar de provincie Limburg.

Remersdaal was van 1851 tot 1977 een zelfstandige gemeente. Voor 1851 behoorde het tot de gemeente Homburg, Luik, en sinds de laatste gemeentehervorming is het onderdeel van de in 1977 nieuwgevormde gemeente Voeren.

Vroeger lag er bij het Kasteel van Obsinnich de Molen van Obsinnich.

Met 287,5 meter hoogte vormen het Strouvenbos en de Reesberg bij Hagelstein niet alleen de hoogste punten van Voeren, maar van heel Vlaanderen. De kern van Remersdaal zelf ligt in een zijdal van de Gulp. Tot Remersdaal behoren ook het eerdergenoemde Hagelstein en het gehucht Opsinnich (ook wel Obsinnich).

Ten noordoosten van het dorp ligt het Beusdalbos op het Plateau van Crapoel, waar de Tunnel van Remersdaal onderdoor gaat. Aansluitend op de tunnel ligt ervan ten noordwesten het Viaduct van Remersdaal om het diepste deel van het Gulpdal over te steken.

• Het Hoes, overblijfselen van het Kasteel van Remersdaal.
• Kasteel van Obsinnich, met de voormalige Molen van Obsinnich, op de Gulp
• Sint-Heribertuskerk
• Tunnel van Remersdaal
• Viaduct van Remersdaal, over de Gulp.

In tegenstelling tot de vier westelijke dorpen van Voeren wordt het Oost-Voerense dialect van Remersdaal en van Teuven, net als dat van de buurdorpen Aubel en Homburg in het Land van Herve, onder het Platdiets geschaard. Remersdaal is de enige deelgemeente van Voeren waar het Frans als kerktaal geldt. Het dorp is van kerktaal veranderd (van het Nederlands naar het Frans) in de tijd van de overheveling naar Limburg. De pastoor van het dorp was toentertijd een Nederlander, die de wens van een meerderheid van de dorpelingen volgde om de kerktaal te veranderen.

Van 1921 tot 1957 had het dorp zijn eigen station Remersdaal.

Teuven, Sippenaeken, Homburg, Aubel

Zie de categorie Remersdaal van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Plaatsen in de gemeente Voeren
Deelgemeenten: 's-Gravenvoeren · Moelingen · Remersdaal · Sint-Martens-Voeren · Sint-Pieters-Voeren · Teuven Overige kernen: Berg · Drink · Gieveld · Ketten · Knap · Nurop · Obsinnich · Peerds · De Plank · Rullen · Schoppem · Sinnich · Swaan · Ulvend · Veurs Belgische gemeenten · Arrondissement Tongeren · Limburg · Vlaanderen

1. Philippe Vandermaelen Dictionnaire géographique de la province de Liège. Brussel, Etablissement géographique - 1831.