Rabotrath

Tot de opheffing van het hertogdom Limburg hoorde Rabotrath tot de Limburgse hoogbank Walhorn. Net als de rest van het hertogdom werd Rabotrath bij de annexatie van de Zuidelijke Nederlanden door de Franse Republiek in 1795 opgenomen in het toen gevormde Ourthedepartement.

Het achtervoegsel "raedt" in de plaatsnaam is een spellingsvariant op het Middelnederlandse woord rode of rade (vergelijk Kerkrade). Het verwijst naar gerooid land, land dat door het rooien van bomen geschikt is gemaakt voor bebouwing. Rabotraedt is de oorspronkelijk naam van deze plaats en deze naam is in de periode dat de plaats, als onderdeel van de Oostkantons, tijdelijk was afgestaan aan het Duitse Keizerrijk door de Duitse overheid verduitst naar Rabotrath. De lokale bevolking gebruikt echter nog steeds deze lokale Platdietse naam.

Naast het in het onderwijs en door de plaatselijke overheid gebruikte Duits spreekt de plaatselijke bevolking het regionale dialect Platdiets; een Limburgs dialect. Rabotrath of Rabotraedt wordt daarom wel gerekend tot de Platdietse streek.

• Sint-Quirinuskapel
• Zinkmijn van Rabotrath

• 
  Zinkmijn van Rabotrath
• 
  Sint-Quirinuskapel

• De mijn van Rabotrath

	Plaatsen in de gemeente Lontzen
Deelgemeenten: Herbesthal · Lontzen · Walhorn Overige kernen: Astenet · Busch · Merols · Rabotrath Belgische gemeenten · Duitstalige Gemeenschap · Arrondissement Verviers · Luik · Wallonië