Philippus de Monte

Philippus de Monte (Mechelen, 1521 - Praag, 4 juli 1603) was een Zuid-Nederlandse componist uit de Renaissanceperiode die vooral bekend is om zijn madrigalen. Hij was actief over heel Europa.[1] Hij was lid van de derde generatie madrigalisten[2] en was de meest productieve magrigaalcomponist uit zijn tijd.[1] Eigentijdse bronnen beschrijven hem als "de beste componist in het hele land, en dan vooral voor vernieuwende muziek en musica reservata".[3] Zijn oeuvre wordt soms vergeleken met dat van Orlandus Lassus.[4]

Philippus de Monte
Portret van Philippus de Monte
Algemene informatie
Geboren1521
Overleden4 juli 1603
Werk
BeroepComponist
Portaal    Muziek

Levensloop

Philippus de Monte werd geboren in Mechelen. Tijdens zijn jeugd kreeg hij muziekles aan de Sint-Romboutskathedraal, waar hij koorknaap was. Van 1542 tot 1554 verbleef hij in Napels te Italië. Hij bouwde er al snel een goede reputatie op als componist, zanger en leerkracht.[1] Daarna vertrok hij naar Rome om er te werken voor Kardinaal Orsini. Hij verbleef rond begin 1555 in Engeland als zanger in het koor van Filips II van Spanje, waar hij in contact kwam met de familie Byrd.[1]

Rond 1558 ging hij terug naar Italië. In 1568 werd hij ter opvolging van Jacobus Vaet kapelmeester in Wenen bij keizer Maximiliaan II. Na diens dood (1576) was hij in dienst bij diens opvolger, keizer Rudolf II.[1] Hij werd kanunnik in Kamerijk, maar woonde daar niet. In 1583 trok hij naar Praag, waar hij stierf in 1603.[3]

Oeuvre

Monte was een zeer productief componist. Hij schreef 38 missen, motetten, 30 boeken met madrigalen, inclusief 1073 seculiere werken en 144 geestelijke liederen. Zijn motet Super flumina Babylonis is naar William Byrd gezonden, die daarop antwoordde met zijn Quomodo cantabimus uit 1584.[1]

Zijn stijl varieert van een vroege, zeer experimentele stijl met veel chromatiek om zo tekst te benadrukken tot een latere stijl die veel eenvoudiger was en gebruik maakte van korte motiefjes en homofone texturen.[1] Hij gebruikte teksten van onder meer Francesco Petrarca, Pietro Bembo en Jacopo Sannazaro.[5] Zijn composities werden doorheen heel Europa gedrukt en verspreid.[1]

Hij had veel studenten, waaronder Gian Vincenzo Pinelli van Padua. Op die manier gaf hij zijn kunnen door aan de volgende generatie, die de vroege Barokmuziek zou ontwikkelen. Philippus de Monte's madrigalen worden vandaag nog steeds frequent uitgevoerd.[4]

Opnames

  • Alexander Utendal & Philippus de Monte, Motets, Capilla Flamenca en Oltremontano, 2002 (Passacaille 937).
  • Philippe de Monte: Missa Ultimi miei sospiri, and other sacred music, Cinquecento, 2008 (Hyperion CDA 67658).
Zie de categorie Philippe de Monte van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Franco-Vlaamse School van polyfonisten
Generatie 1Johannes BrassartGilles BinchoisSimon le BretonAntoine BusnoisGuillaume DufayThomas FabriHayne van GhizeghemArnoldus de LantinsHugo de LantinsRobert MortonJohannes PulloisJacobus Vide
Generatie 2Alexander AgricolaEloy d'AmervalJacobus BarbireauLoyset CompèreJean JapartJohannes MartiniJohannes Ghiselin alias Verbonnet • Johannes OckeghemJohannes StockemJohannes Tinctoris
Generatie 3Noel BauldeweynAntoine BrumelNicolaes CraenJosquin Des PrezAntonius DivitisAntoine de FévinHeinrich IsaacErasmus LapicidaNicolas LiégeoisJohannes LupiJacob ObrechtMatthaeus PipelarePierre de la RuePaulus de RodaGaspar van Weerbeke
Generatie 4Benedictus AppenzellerJakob ArcadeltAntoine BarbeJosquin BastonArnold von BruckJacobus Clemens non PapaThomas CrecquillonGheerkin de HondtTheodor EvertzFranciscus FloriusNicolas GombertLupus HellinckPierken JordainJoannes de LatrePierre de ManchicourtGherardus MesServaes van der MuelenCarolus SouliaertTielman SusatoGerardus van TurnhoutHieronymus VindersAdriaan WillaertJan van WintelroyJoannes Zacheus
Generatie 5Jan BelleSeverin CornetLudovicus EpiscopiusNoé FaignientJacobus FloriiBalduin HoyoulOrlando di LassoJacobus de KerleClaude LejeunePhilippus de MonteAndreas PevernageJacob RegnartPhilippe RogierMathieu Rosmarin (Mateo Romero) • Cypriano de RoreGerardus van TurnhoutJan van TurnhoutJacobus VaetHubert WaelrantGiaches de Wert
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.