Permanent Volkerentribunaal

Naar aanleiding van de oorlog in Vietnam richtten de filosofen Bertrand Russell en Jean-Paul Sartre het Russelltribunaal op. Een van de leden van het tribunaal was de Italiaanse socialistische volksvertegenwoordiger en jurist, professor aan de Universiteit van Rome Lelio Basso (1903-1978). Hij werkte mee aan de voorbereidingen van een tweede Russelltribunaal om te schendingen van de mensenrechten in Latijns-Amerika te onderzoeken en te beoordelen en was voorzitter van dit Russelltribunaal II (1974-1976). Hierna werd besloten een Permanent Volkerentribunaal op te richten.

Basso stichtte in 1976 de Lelio Basso International Foundation for the Rights and Liberation of Peoples. Ter gelegenheid van de Algerijnse Nationale feestdag, maar meer nog naar aanleiding van de 200e verjaardag van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, hield de Stichting op 4 juli 1976 een internationale conferentie die de Universal Declaration of the Rights of Peoples afkondigde. Deze Universele Verklaring van de Rechten van de Volkeren, ook wel de Verklaring van Algiers genoemd, is een private verklaring en bindt derhalve de Staten niet. Hoewel het concept van de rechten van volkeren reeds in sommige internationale verdragen was terug te vinden, is deze verklaring toch de eerste poging om deze rechten in een enkel document samen te vatten.

Met de hulp van de Lelio Basso stichting werd in 1979 het Permanent Volkerentribunaal opgericht. Eerste voorzitter van het Tribunaal werd de Brusselse professor François Rigaux (Elsene, 1926), later opgevolgd door de huidige voorzitter, de Italiaanse magistraat Salvatore Senese.

• Fondazione Internazionale Lelio Basso