Partijprogramma Vlaams Belang

Het partijprogramma van het Vlaams Belang is gecentreerd rond wat ze zelf de drie V's noemen. Deze komen in de verkiezingscampagnes keer op keer uitgebreid aan bod. Het betreft Vlaanderen (Vlaamse onafhankelijkheid), Vreemdelingen en Veiligheid. In de loop der jaren ontwikkelde de partij tevens een sociaaleconomisch programma en heeft ze als zelfverklaarde ethisch-conservatieve partij ook steeds de nadruk gelegd op ethische dossiers en gezinswaarden. Het Vlaams Belang neemt ten slotte ook standpunten in wat betreft de positie van Vlaanderen in Europa en de wereld.

Vlaamse onafhankelijkheid

Vlaams Belang is een Vlaams-nationalistische partij en streeft dus naar het opsplitsen van België en het oprichten van een Vlaamse (en Waalse) staat binnen de Europese Unie. Voor een onafhankelijk Vlaanderen ziet het Vlaams Belang een bijzondere relatie met Nederland weggelegd. Daarbij wordt uitgegaan van een Nederlandse cultuurgemeenschap in Europa.

Brussel zou de hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen moeten worden, weliswaar met de handhaving van de huidige taalwetgeving die de tweetaligheid binnen de 19 Brusselse gemeenten verzekert. De faciliteiten in de Rand dienen volgens Vlaams Belang afgeschaft te worden. Het huidige tweetalige, gerechtelijk en kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) zal daarmee verdwijnen.

Voor deze Vlaams-nationale partij is de Vlaamse onafhankelijkheid het belangrijkste programmapunt. Het is voor de Vlaams Belangers een principekwestie, waarbij men zich baseert op het zelfbeschikkingsrecht der volkeren. De meest fundamentele argumentatie van het Vlaams Belang pro-Vlaamse onafhankelijkheid betreft de jaarlijkse financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië en de onenigheid tussen Vlaamse en Waalse politici die een coherent federaal beleid onmogelijk maken.

Vreemdelingen

Het vreemdelingenstandpunt van het Vlaams Belang behelst twee kernpunten: immigratie en inburgering. Het uitgangspunt van de Vlaams-nationale partij is dat vreemdelingen zich aanpassen aan de gangbare normen en waarden, de (Nederlandse) taal leren, de wet naleven en zich nuttig en zinvol engageren voor de brede samenleving. Enkel in dat geval is er sprake van een "geslaagd assimilatieproces".

  • Immigratie: het Vlaams Belang pleit voor een volledige immigratiestop. De partij wil de deur voor niet-EU-migranten op slot houden en anderzijds ook de illegale immigratie streng aanpakken. Afgewezen asielzoekers en illegalen, alsook zij die zich schuldig maken aan een schijnhuwelijk, dienen zo snel mogelijk op een menswaardige manier gerepatrieerd te worden naar eigen land. Ook zogenaamde gezinsvorming moet onmogelijk gemaakt worden. Volgens het Vlaams Belang bemoeilijkt de instroom van steeds nieuwe vreemdelingen uit niet-EU-landen de integratie van de reeds hier verblijvende migranten uit deze landen. Voor Vlaams Belang moet er een onderscheid gemaakt worden tussen oorlogsvluchtelingen en economievluchtelingen.
  • Inburgering: het Vlaams Belang heeft steeds gehamerd op de verplichte inburgering van vreemdelingen. Dat wenst de partij in de eerste plaats af te dwingen met een verplichte burgerschapsproef en een loyaliteitsverklaring. Het Vlaams Belang maakt vooral van het stoppen van islamisering een groot punt.

Volgens sommige partijen is migratie dé oplossing voor de vergrijzing en het tekort aan arbeidskrachten in bepaalde sectoren. Het Vlaams Belang verwerpt deze visie. De partij wijst erop dat de instroom van meer vreemdelingen het sociale stelsel meer zal belasten en de werkloosheid nog zal toenemen.

Veiligheid en justitie

Het Vlaams Belang profileert zich van oudsher als een partij die “recht en orde” en een “harde aanpak van de criminaliteit” voorstaat. Zij acht het nodig dat op vlak van justitie een algemene mentaliteitswijziging nodig is, waarbij niet de dader, maar het slachtoffer op de eerste plaats komt. De partij pleit daarom voor een streng viersporenbeleid: 1) preventie én (2) directe kordate reactie of indien nodig (3) alternatieve én (4) effectieve, onsamendrukbare straffen.

Sociaaleconomisch programma

Het sociaaleconomische programma van het Vlaams Belang kan men onderverdelen in een fiscaal-economische en een sociale component.

Fiscaal-economisch

Inzake economie borduurt het Vlaams Belang verder op zijn eis naar Vlaamse onafhankelijkheid. De partij probeert het Vlaamse onafhankelijkheidsdiscours naar eigen zeggen zo rationeel mogelijk te brengen, waardoor zij in deze graag een economisch verhaal vertelt. Daarbij moet Vlaanderen alle economische en fiscale hefbomen in handen krijgen om zelfstandig een beleid op poten te zetten. Vlaams Belang wijst daarbij op het succes van kleine economieën, die vaak veel creatiever en competitiever zijn dan grote, cultureel heterogene staten en bijgevolg pro capita meer welvaart genereren. België bestaat uit twee economieën, een Waalse die meer op overheidstewerkstelling gericht is en een Vlaamse die meer rond de KMO draait. Eén federaal economiebeleid voor twee verschillende regio's acht de Vlaams-nationale partij weinig adequaat.

Het Vlaams Belang verdedigt het concept van het micro-economisch aanbodmodel. Dit sociaal en ecologisch gecorrigeerd model legt de klemtoon op een beleid dat van onderuit (de vraagzijde van de economie) wordt gestuurd en dat alle ruimte zou laten aan mensen en ondernemingen om zich te ontplooien. De overheid heeft in dit model niet meer de centrale rol van degene die de consumptie probeert te beïnvloeden om de economie te doen aantrekken. Centraal staan tevens het principe van de vrijheid van ondernemen en een sobere overheid die ondernemers los van alle administratieve overlast toelaat innoverend te handelen. Naast overheidsbesparingen dienen vakbonden en mutualiteiten zich strikt te beperken tot hun kerntaken.

Naast het fiscale dient ook het arbeidsmarktbeleid volgens het Vlaams Belang geheel aan de deelstaten toe te komen. Werknemers en werkgevers moeten Vlaamse cao's kunnen afsluiten. Ten slotte besteedt het Vlaams Belang aandacht aan het behoud van de Vlaamse controle over strategische nutsectoren zoals de voorziening van water, gas en elektriciteit en bancaire instellingen.

Sociaal beleid

In haar programma wil het Vlaams Belang het imago van sociale volkspartij hooghouden. In de eerste plaats pleit de partij voor een samenhangend sociaal beleid op Vlaams niveau. Enkel zo kan er ook een einde gesteld worden aan een wezenlijk deel van de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië, die grotendeels via de sociale zekerheid verlopen. Het Vlaams Belang pleit bovendien ook voor een financiering van de sociale zekerheid uit algemene middelen.

Het Vlaams Belang pleit voor wat zij noemt "een robuust pensioenstelsel". Dit houdt in dat de leeftijd losgekoppeld wordt van de pensioenberekening en men na 40 jaar gewerkt te hebben recht heeft op een volwaardig pensioen. Onbeperkt bijverdienen na die 40 jaar moet ook mogelijk zijn, brugpensioenen moeten een absolute uitzondering worden.

Daarnaast zou ook een eigen woning verwerven gemakkelijker moeten worden en moet het huidige sociale huisvestingsbeleid efficiënter worden. Eveneens zou inburgering een vereiste moeten zijn vooraleer een sociale woning toegekend wordt.

Inzake gezondheidszorg gaat de partij ervan uit dat voorkomen beter is dan genezen en wil alles inzetten op de preventieve gezondheidszorg.

Gezin en ethiek

Als rechts-conservatieve partij heeft het Vlaams Belang zich steeds geprofileerd als een gezinspartij die traditionele normen en waarden hoog wil houden. De partij gaat uit van het traditionele gezin als hoeksteen van de samenleving en baken van geborgenheid en zekerheid.

Vlaanderen in de wereld

Het Vlaams Belang pleit voor een onafhankelijke Vlaamse staat die deel uitmaakt van een confederaal Europa dat het zelfbeschikkingsrecht en van de naties respecteert. De EU moet volgens de Vlaams-nationale partij de vorm aannemen van een intergouvernementeel samenwerkingsverband van soevereine naties.

Vlaams Belang stelt zich Eurokritisch op wanneer het gaat over het weinig democratische en uiterst bureaucratische karakter van deze instelling, of wanneer zij van oordeel is dat de autonomie van de lidstaten door het supranationale gezag wordt aangetast. Anderzijds erkent Vlaams Belang het belang van de EU voor de vrede en welvaart in de lidstaten. Het Vlaams Belang pleit verder voor de uitbouw van een Europese defensiemacht en een ver doorgedreven samenwerking tussen de verschillende Europese landen op het vlak van bewapening, militaire technologie, opleiding, organisatie en communicatie. Een gezamenlijke aanpak inzake het verstrengen van het asiel- en migratiebeleid behoort volgens het Vlaams Belang tot het takenpakket van de EU.

Het Vlaams Belang stelt dat de toetreding van nieuwe lidstaten in fases moet gebeuren en de criteria zeer duidelijk moeten zijn. De toetreding van Turkije is voor de partij uit den boze. Volgens het Vlaams Belang is dit land in geen enkel opzicht een Europees land te noemen. Voorts pleit de partij voor een loyaal lidmaatschap van verdragen en organisaties zoals de VN en de NAVO als trouwe bondgenoot van de VS.

Het Vlaams Belang is van oordeel dat ontwikkelingssamenwerking met noodlijdende volkeren noodzakelijk is.

Bronnen
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.