Verbond van de heischrale graslanden

Het verbond van de heischrale graslanden vinden we op droge tot natte, relatief zure tot neutrale en relatief voedselarme bodems. Ze wijzen op de aanwezigheid van leem, klei of veen in de bodem, of op verrijking via het grondwater of door dieren.

Meestal gaat het om vegetaties in overgangszones, zoals op de grens tussen droge en natte plaatsen, of op overgangen van natte heide naar blauwgraslanden. In heidegebieden zijn het dikwijls plaatsen met enige mate van verstoring en/of verrijking, zoals wegbermen en langs veetrekroutes en op plaatsen waar regelmatig gemaaid, beweid, geplagd, afgebrand of gegrazen wordt.

Heischrale graslanden worden gekenmerkt door een dichte, laagblijvende vegetatie met volledige afwezigheid van een boomlaag. Een struiklaag kan aanwezig zijn, in de vorm van dwergstruiken zoals struikhei, maar is nooit zo dominant als bij de klasse van de droge heiden.

In de kruidlaag zijn grassen als borstelgras en tandjesgras en grasachtige planten als pilzegge dominant, met daarnaast kleinbloemige overblijvende kruiden als hondsviooltje, stijve ogentroost en mannetjesereprijs. Zeldzaamheden als welriekende nachtorchis, herfstschroeforchis, gelobde maanvaren en valkruid maken deze vegetaties zeer divers.

De moslaag is weinig opvallend en evenmin divers.