Theo Francken

Francken is licentiaat Pedagogische Wetenschappen. Hij studeerde in 2001 af aan de Katholieke Universiteit Leuven.

Hij was van 2001 tot 2004 en van 2008 tot 2009 actief als wetenschappelijk medewerker in de N-VA-fractie van het Vlaams Parlement. Van 2005 tot 2008 was hij raadgever en van 2009 tot 2010 adjunct-kabinetschef van Vlaams viceminister-president Geert Bourgeois, specifiek voor de beleidsdomeinen van inburgering en de Vlaamse Rand.

In zijn thuishaven Lubbeek richtte hij een nieuwe N-VA-afdeling op. Hij was lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006, maar het resultaat viel tegen. Met 4,96% van de stemmen haalde de N-VA geen enkele van de 23 gemeenteraadszetels. 2006 was ook het jaar dat Vlaams Belang voor het eerst opkwam in Lubbeek.

Hij profileerde zich in 2010 op thema's als asiel, migratie en inburgering.[1] Bij de federale verkiezingen was hij lijsttrekker voor N-VA in de kieskring Leuven en werd met 13164 voorkeurstemmen verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers, waar hij bleef zetelen tot in 2014.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen op 14 oktober 2012 trok hij opnieuw de N-VA-lijst in de gemeente Lubbeek. De partij haalde een goed resultaat met 25,68% van de stemmen en werd de grootste partij van de gemeente. Francken werd in januari 2013 de nieuwe burgemeester van de gemeente.

Op 11 oktober 2014 werd hij staatssecretaris voor Asiel, Migratie en Administratieve Vereenvoudiging in de federale Regering-Michel I. In Lubbeek werd Davy Suffeleers waarnemend burgemeester. Met de regeringscrisis rond het VN-migratieverdrag en de val van de regering-Michel I kwam aan het mandaat van Francken op 9 december 2018 een einde. Hij werd vervolgens opnieuw volksvertegenwoordiger en nam zijn rol als burgemeester van Lubbeek opnieuw op. Bij de verkiezingen van 2019 was hij lijsttrekker van de N-VA-Kamerlijst in Vlaams-Brabant en werd hij herkozen met 122.738 voorkeurstemmen.[2]

Als staatssecretaris voor Asiel en Migratie kwam Francken meermaals in opspraak. Op 14 oktober 2014, na amper drie dagen tot de regering te behoren, werd al zijn ontslag geëist, omdat hij aanwezig was op een ceremonie ter gelegenheid van de 90ste verjaardag van Bob Maes, de oprichter van de Vlaamse Militanten Organisatie.[3] Daags nadien lag hij opnieuw onder vuur na het lekken van oude e-mails waarin hij schertste met Christian Dutoit, hoofdredacteur van het maandblad Meervoud en homo. Oppositiepartij cdH verweet Francken homofobie en vroeg zijn ontslag. Later die dag werd een Facebookbericht uit 2011 opgerakeld. Hij stelde daarbij de economische meerwaarde van de Marokkaanse, Congolese en Algerijnse diaspora in vraag. Ook de PS vroeg hierna zijn ontslag. Francken excuseerde zich daarna in de Kamer voor zijn uitspraken. De meerderheid bleef achter hem staan.[4][5][6][7][8]

Ook nadien deden er zich nog een aantal incidenten voor. Zo was er in 2017 tweemaal ophef rond de identificatiemissie van Soedanese transmigranten die illegaal in het Maximiliaanpark verbleven en weigerden asiel aan te vragen in België. Staatssecretaris Francken werd door de regering gelast daar een oplossing voor te vinden, waarna Soedanese ambtenaren in België de vermeende Soedanezen zouden identificeren en eventueel voor repatriëring aanmerken. De samenwerking met het dictatoriale regime in Soedan en een Facebookbericht erover, dat Francken afsloot met de hashtag "opkuisen", leidde tot consternatie. Nadat eind 2017 gerepatrieerde Soedanezen beweerden gefolterd te zijn in hun thuisland, kwam zijn beleid onder vuur te liggen. Premier Charles Michel liet weten verdere uitwijzingen naar Soedan te bevriezen, waarop onder meer Francken liet verstaan dat er voor begin 2018 toch al geen repatriëringen voorzien waren en de premier slechts een voldongen feit bevestigde. Dat bleek niet te kloppen – er was initieel op 13 januari wel een uitzetting van een persoon richting Soedan voorzien – en hij zag zich genoodzaakt aan de premier verontschuldigingen aan te bieden. Er kwam een onderzoek naar de vermeende folteringen door het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen, maar die vonden geen doorslaggevend bewijs.[9]

In januari 2019 kwam Francken onder vuur te liggen vanwege fraude met humanitaire visa die zich voordeed tijdens zijn mandaat als staatssecretaris en die werd georganiseerd door een partijgenoot Melikan Kucam, gemeenteraadslid voor N-VA in Mechelen. Kucam werd er door verschillende mensen uit de Assyrische gemeenschap van beschuldigd geld te vragen voor hulp bij het verkrijgen een visum op humanitaire gronden. Die visa werden vervolgens door het kabinet van de staatssecretaris toegekend.

In november 2019 beweerde Francken tijdens een lezing dat 80 tot 90 procent van de asielzoekers alleenstaande mannen zijn. Deze bewering was foutief en Francken werd door Fedasil publiek gecorrigeerd aangezien de alleenstaande mannen slechts 38 tot 44 procent van het aantal asielzoekers uitmaakt.[10]

Francken woont in Linden, is gehuwd en vader van een dochter en een zoon.

	Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA)
Partijvoorzitters: Geert Bourgeois · Bart De Wever Fractievoorzitters: Kamer: Peter De Roover · Senaat: Karl Vanlouwe · Vlaams Parlement: Wilfried Vandaele · Brussels Hoofdstedelijk Parlement: Cieltje Van Achter · Europees Parlement: Geert Bourgeois (voor de ECH-fractie) Ministers: Vlaamse Regering: Jan Jambon · Ben Weyts · Matthias Diependaele · Zuhal Demir Andere belangrijke functies: Voorzitter Vlaams Parlement: Liesbeth Homans Ondervoorzitters: Lorin Parys · Cieltje Van Achter Voorgangers: Volksunie · VU&ID Nevenorganisatie: Jong N-VA