Leo Steel

Leo Steel, ook wel bekend als Léon Steel, (Stekene, 1878 - Sleidinge, 1938) was een Belgische kunstschilder.

Steel groeide op in de levenssfeer van schilders: zowel zijn vader als zijn grootvader waren ambachtslui die woningen verfraaiden met verf, kwasten en penselen. Het talent van Leo kwam reeds op jonge leeftijd tot uiting hetgeen ertoe leidde dat hij lessen ging volgen aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Sint-Niklaas[1] alsook aan de Kunstacademie van Antwerpen[2]. Na zijn studie richtte hij met toelagen van de Antwerpse Academie een eigen atelier op.

In 1904, op 26-jarige leeftijd, kwam hij in Sleidinge wonen en trad hij in het huwelijk met Zulma Van De Walle die zelf een schildersdochter was. Uit deze gemeenschap werden zijn zonen Georges (°Sleidinge 13 juni 1923, † Sijsele 14 januari 2010, Etienne (°1910-1971) en Albert geboren, die in navolging van vader Leo ook schildersactiviteiten ontwikkelde.

Ingevolge de gunsten die hem verleend werden door de familie Borreman, kon hij zich in 1910 een studiereis naar Italië veroorloven. Dit stelde hem in de gelegenheid kopieën te schilderen van Fra Angelico's werk, in het klooster van Sint-Marco te Florence.

Leo Steel was zeer productief. Hij schilderde vooral portretten, landschappen, en kerkelijke kunst. Een deel van zijn oeuvre vertoont sterke gelijkenis met de werken der 17e-eeuwse meesters.

In 1963 maakte Joris Van Osselaer[3] een bronzen buste die Leo voorstelde, en die geplaatst werd op het kerkplein van Steel's thuishaven: Sleidinge. Vanaf het jaar 2000 werd dit borstbeeld overgebracht naar het cultuurcentrum van Evergem-Sleidinge. In deze gemeente ligt een naar Leo Steel genoemde fietsroute met een lengte van 40 kilometer: het zogenaamde Leo Steelpad.