Krulzuring

De krulzuring (Rumex crispus) is een hemikryptofyte, vaste plant die behoort tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). De plant komt van nature voor in Eurazië en is geïntroduceerd in Noord-Amerika.

Krulzuring
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde:Caryophyllales
Familie:Polygonaceae (Duizendknoopfamilie)
Geslacht:Rumex (Zuring)
Soort
Rumex crispus
L. (1753)
Bloeiwijze
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Krulzuring op Wikispecies
Portaal    Biologie

Beschrijving

De plant wordt 0,3-1,5 m hoog, heeft een gegroefde stengel en vormt een gele, vertakte penwortel. De vier tot acht maal langer dan brede bladeren kunnen tot 40 cm lang worden en hebben van boven een vlakke bladsteel, zijn lancetvormig en aan de rand sterk gekroesd. Aan dit laatste heeft de plant haar naam te danken.

Blad

De krulzuring bloeit van mei tot oktober met groene bloemen die in slanke pluimen zijn gerangschikt. Op de 3,5–5 mm lange, eironde tot rondachtige, ongetande vruchtkleppen (binnenste bloemdekbladen) zitten meestal knobbels.

De vrucht is een 1,5- 1,8 mm breed, driekantig nootje.

De plant komt voor op vochtige, voedselrijke grond en langs vloedmerken.

Gebruik

De jonge bladeren kunnen gekookt of toegevoegd aan een salade gegeten worden en zijn rijk aan vitamine A. Oudere bladeren zijn te bitter geworden.[1] De penwortels, die anthraquinone glycosiden bevatten, worden in de homeopathie o.a. gebruikt als hoestmiddel, voor het afdrijven van vocht en als laxeermiddel.[2]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.