Handbal Aalsmeer

Het was de toenmalige directeur van T.V.A. (Turnvereniging Aalsmeer), de heer C.A. den Boer, die in het begin van de dertiger jaren de handbalsport bij zijn vereniging introduceerde.

De handbalsport werd - evenals in Duitsland - eerst uitsluitend bij turnverenigingen beoefend. Gymleraren in die tijd vonden handbal een zeer geschikte buitensport voor turners in de wintermaanden, net als atletiek in de zomermaanden. In ieder geval begon het voor HV Aalsmeer toen bij T.V.A.[1]

Aalsmeer, want dat was de naam waaronder T.V.A. als handbalvereniging toen al door het leven ging, speelde in de eigen regio een belangrijke rol. Al waren het landelijk vooral Niloc en V&K uit Groningen die de dienst uit maakten. Pas in 1943 kon Aalsmeer de hegemonie van Niloc in het district West A doorbreken. Als kampioen van dat district mocht worden deelgenomen aan de halve competitie om de nationale titel. De titel werd toen gewonnen door V&K Groningen, Aalsmeer eindigde als derde. De andere verenigingen die aan de kampioenscompetitie deelnamen waren Hellas uit Den Haag, Hercules uit Hengelo en D.E.S. uit Eindhoven.

Dick de Hondt, is een van de eerste Nederlands handbaltrainers met een diploma. De Hondt kwam in 1947 naar Aalsmeer en zou gedurende 20 jaar zijn stempel op de vereniging drukken. Je zou kunnen zeggen dat Aalsmeer nog steeds de vruchten van zijn werk plukt. Zijn grote kennis van de sport, zijn visie, zijn internationale contacten zorgden ervoor dat handbal bij Aalsmeer een zeer grote vlucht nam. Al spoedig werd ook zaalhandbal populair. De aanwezigheid van de veiling Bloemenlust zorgde ervoor dat Aalsmeer een pioniersrol kon gaan spelen. Ook elders werd in geïmproviseerde zalen (echte sporthallen bestonden nog niet) met steeds groter wordend enthousiasme binnen gespeeld. In Amsterdam was er de (Oude) RAI in de Ferdinand Bolstraat, die al spoedig het toneel werd van een steeds maar groeiende competitie. Aalsmeer speelde een belangrijke rol. Nadat in 1952 de officieuze nationale titel werd behaald in een proftoernooi, volgden in 1953-54 en 1958-59 het Kampioenschap van Nederland. De ervaringen, opgedaan in vele internationale toernooien in Duitsland (München, Bremen en Hamburg) kwamen hierbij goed van pas. Langzamerhand ging het zaalhandbal en het Veldhandbal echter overvleugelen. Het aantal leden groeide, evenals de publieke belangstelling. De wedstrijden in de RAI tussen bijvoorbeeld Aalsmeer en Nicol trokken zo'n 3000 bezoekers. Het Anjertoernooi kwam in Bloemenlust van de grond en trok jaren achtereen vele honderden toeschouwers. Het succes van het eerste herenteam sprak de jeugd in Aalsmeer-Oost aan: steeds meer jongens gingen handballen. Een wegencompetitie en later de schoolhandbal toernooien wekten de belangstelling van de jeugd nog meer op. In 1967 besloot Dick de Hondt dat 20 jaar bij een vereniging lang genoeg was. Bij zijn afscheid werd hij terecht tot Lid van Verdienste van de vereniging benoemd.

Na enkele jaren zonder succes, verschijnt Aalsmeer opnieuw in de bovenste regionen van het Nederlandse handbal en meer bepaald in de jaren tachtig, waar hij in 1984/85 zijn tweede titel wist te behalen en voor het eerst na jaren speelde Aalsmeer weer eens Europees handbal. Tijdens hun Europese campagne in 1985/86, treft Aalsmeer het Poolse van Wybrzeże Gdańsk maar het krachtsverschil tussen die twee ploegen was groot. Met een totale stand van 60-41 (27-25; 33-23). Aalsmeer won in 1986/87 de beker ten kosten van de Limburgse Sittardia voor het eerst. De winst in de landelijke beker maakte dat Aalsmeer in het Cup Winners’ Cup toernooi mocht spelen. Daarin speelde Aalsmeer in de eerste ronde tegen het Britse Manchester Uni. Salford (32-11). In de tweede ronde was het SKA Minsk uit de Sovjet-Unie die tegen Aalsmeer mocht spelen met een stand van 22-28 verloor Aalsmeer de wedstrijd en was toen uit geschakeld in Europa. Door de tweede bekerwinst in het jaar 1988/89 kon de club voor de tweede keer deelnemen aan het Europese Cup Winners' Cup toernooi. In de eerste ronde verloor Aalsmeer met 23-20 op enigengrond van de club Belgische HC Herstal. In de return won Aalsmeer met 15-12 en het door naar de volgende ronde met uit doelpunten. In de achtte finale trof Aalsmeer een oude bekende. Het Poolse Wybrzeże Gdańsk waar ze in het seizoen 1985/86 al tegen hebben gespeeld, net als bij hun laatste ontmoeting namen de Polen de overhand en hadden een totale score van 41-51 (20-24; 21-27).

De jaren 80 stond ook in het taken van de opmars van clubicoon Jac. Stammes. Gedurende 16 jaar dat Stammes handbalde voor de Aalsmeerders stond hij in de basis van de grote succes van de heren. Van de promoveren naar de eredivisie in 1979/80, tot het behalen van de nationale titel in 1984/85 en het winnen van de landelijke beker in 1986/87 en 1988/89. Omdat Stammes al heel spoedig betrokken was bij het trainen van afdelings- en regio-jeugdselecties, zag hij kans om zeer talentvolle jongens te bewegen naar Aalsmeer te komen en dat steeds op een tijdstip dat hij ze zelf nog een aantal jaar bij de junioren kon vormen. Goede voorbeelden hiervan zijn René Pie, Patrick Kersten, Freek Aalmoes, Benito Leideren en Jeroen Hölscher, de aanvoerder van het eerste herenteam. Onder leiding van Jack Stammes, die afdelings- en/of regionaalkampioen werden en op grond van die prestatie mochten deelnemen aan het toernooi om het kampioenschap van Nederland en daarin heel vaak succes hadden. Maar ook na het overlijden van Jac. organiseert Aalsmeer jaarlijks het Jac Stammes Cup voor jeugdteams.

In het bekerseizoen van 1991/92 won Aaslmeer voor de derde keer de landelijke beker in de clubgeschiedenis. Deze keer won Aalsmeer vanBlauw-Wit uit Neerbeek in de finale.

Tijdens het seizoen 1994/95 nam de Thrifty Aalsmeer deel aan de Euro City Cup. De tegenstander in de eerste ronde van Aalsmeer was het Litouwse Ula Varena hun werden met 50-46 (29-21; 21-25) verslagen. In de tweede ronde werd Aalsmeer uitgeschakeld door de Kroatische GRK Varaždin. Het zelfde seizoen werd Aalsmeer voor de derde keer landskampioen van Nederland en de club kwalificeert zich voor de Champions League, waar ze door het Italiaanse Pallamano Trieste uitgeschakeld met een score van 55-43. In hetzelfde seizoen 1995-96 verloor Aalsmeer de bekerfinale van E&O Emmen. De Emmenaren won dat jaar ook het landskampioenschap ten kosten van Aalsmeer en plaatste van Aalsmeeraders zich voor de Cup Winners' Cup voor het volgende handbalseizoen. De club moest de eerste ronde al buigen voor het Spaanse Bidasoa CD met een totale score van 37-69 (20-33; 17-36).

Het seizoen daarop werd ShowBizCity Aalsmeer (de nieuwe naamsponsor van Aalsmeer) voor de derde keer winnaar van de landelijke beker. Aalsmeer won van het Geleense Vlug en Lenig. Ditzelfde seizoen speelde ShowBizCity Aalsmeer Europees, waar het Belgische Union Beynoise werd verslagen met een totaal scoren van 41-52 (24-21; 17-31). In de achtste finale van de EHF Cup speelde Aalsmeer tegen het Spaans van Club Balonmano de Valladolid, waar Aalsmeer verloor met 48-63 (30-29; 18-34).

Tijdens het seizoen 1998/99 speelde Aalsmeer de Cup Winners' Cup, waar ze in de tweede ronde tegen het Franse Sporting Toulouse '31.

Het seizoen daarop won Aalsmeer voor de vierde keer de landelijke beker. De tegenstander in de finale was het Noord-Brabantse Tachos Waalwijk en wist in dat zelfde seizoen te kronen als kampioen van Nederland, terwijl in de EHF-beker de club werd uitgeschakeld door het Duitse SG Flensburg-Handewitt met een totaal stand van 41-66 (23-29; 18-37).

Bij de dames was het seizoen 1991/92 het successeizoen van de Aalsmeerse dames. Naast de landstitel werd ook de beker gewonnen. Daarmee behaalde de dames Europees handbal. In de Champions Cup speelde ze in de eerste ronde tegen het Belgische Initia Hasselt met een totaalstand van 41-25 (21-11; 20-14) gingen de dames makkelijk naar de tweede ronde van de Champions Cup. In de tweede ronde wachte het Roemeense Chimistul Ramnicu Valcea. De dames winst te winnen van de Roemeense dames en werden uitgeschakeld uit Europa. Na de successen in 1991/92 wisten de dames van Aalsmeer niet meer mee te spelen voor de prijzen.

In het seizoen 2000/01 won Aalsmeer voor de tweede jaar op rij de landstitel. Ook gekwalificeerd ShowBizCity Aalsmeer zich voor de Champions League en werd toen rechtstreeks uitgeschakeld door een oude bekende, het Wit-Russische SKA Minsk was te sterk voor Aalsmeer. Na de nederlaag in de Champions League speelde Aalsmeer mee in de EHF Cup daar werd ook Aalsmeer meteen uitgeschakeld het Portugese Sporting CP met een score van 61-53 (31-23; 30-30).

In het seizoen 2001/02 verloor FIQAS/Aalsmeer in de bekerfinale van E&O Emmen. In Champions League won Aalsmeer de eerste ronde tegenover het Bulgaarse Lokomotiv Varna. In de tweede ronde speelde Aalsmeer tegen Zweedse Redbergslids IK. Aalsmeer verloor beide wedstrijden (53-61 (24-31, 29-30)) en wordt teruggebracht in de EHC Cup, waar hij Aalsmeer werd uitgeschakeld door Roemeense Dinamo Bucuresti met een totaal van 50-56 (26-24; 24-32).

In het seizoen 2002/03 en 2003/04 behaalde FIQAS/Aalsmeer finales voor het landstitel. Aalsmeer won in 2002/03 van E&O Emmen en in 2003/04 wonnen ze van Bevo HC.

Sinds de eeuw wisseling domineer naast Aalsmeer, ook provinciegenoot Volendam het Nederlandse handbal. Aalsmeer wist niet in het seizoen 2004-05 de titel te behouden en in Europees verband wist Aalsmeer niet te bereiken. In de Champions League werd Aalsmeer uit geschakeld door HC Granitas Kaunas. de club degradeerde naar van de EHF Cup en werd in de tweede ronde vrijgelaten door de Oostenrijkse UHK Wolfhose West Wien.

In de daaropvolgende jaren waren de resultaten van Aalsmeer teleurstellend, afgezien van een bekerfinale die in 2008 die gewonnen werd ten koste van de Volendam.

Het seizoen 2008/09 is een van de best, omdat de club hun zevende landstitel won. In de best-of-tree finale won FIQAS/Aalsmeer van Eurotech Bevo HC en in de beker wist Aalsmeer te schoppen tot aan de finale, na de verlening was Volendam te sterk. Ook won Aalsmeer de tweede editie van de Beneliga (2008/09) in de finale won Aalsmeer met 27-33 van Volendam. In datzelfde seizoen speelt Aalsmeer in de Cup Winners' Cup. In de eerste ronde won Aalsmeer van de Luxemburgse HBC Bascharage, in totaal werd het 61-79 (34-43; 27-36) maar in de volgende ronde volgde een uitgeschakeld tegen het Franse van Paris Handball 69-55 (37-24; 32-31).

Na dat Luxemburgse Handbalfederatie (FLH) zich heeft terugtrekking uit de Benelux liga is het concept van een toernooi naar een competitie gegaan waar het eerste team van FIQAS/Aalsmeer sinds het begin mee speelde. In het 2016/17 is naast het eerste team in de BENE-League, ook het tweede team op het hoogste niveau van Nederland gaan spelen (eredivisie). Naast de promotie van Aalsmeer 2 naar de eredivisie is het derde herenteam van Aalsmeer in de eerste divisie actief sinds heden. Ook op jeugd niveau gaat het goed met Aalsmeer sinds de invoering van de Landelijke Jeugd Divisie (LJD) goede zaken met de herenjeugd het als hoogtepunt dat de heren A1 in 2018/19 en 2019/20 kampioen van Nederland werd gekroond onder leiding van trainer/coach van Wai Wong.[2]